ಅತಿಸೂಕ್ಷ್ಮಮನಸ್ಸಿನವರು

ಮಕ್ಕಳ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ. ಅವರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನೇ ಸ್ವಭಾವ ಎಂತಲೂ ಕರೆಯಬಹುದು. ನಾವು ನಿರ್ದೇಶಿಸುವ ಹಾಗೆ ವರ್ತಿಸುವ ಸಂದರ್ಭಗಳ ಹೊರತಾಗಿ ಅವರು ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆಂಬುದನ್ನು ಮನೆಯವರಾಗಲಿ, ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಪರಿಸರ ಅಥವಾ ವಾತಾವರಣ ಅಥವಾ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಅವರು ಹೇಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ಮನೋಭಾವ (ಮೂಡ್) ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಅವರ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಅಥವಾ ಗಮನ ಕೊಡುವ ಅವಧಿಯು ಎಷ್ಟಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಅವರು ತಾಧ್ಯಾತ್ಮತೆಯಿಂದ ಅಥವಾ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಒಂದು ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಬಲ್ಲರು ಅಥವಾ ಗಮನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಬಲ್ಲರು ಎಂಬುದನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ. ಹಾಗೆಯೇ ಅವರು ಯಾವುದೇ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ, ಹೇಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆಂಬುದನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಗಮನಿಸಬೇಕು.

ಈಗ ಮಗುವಿನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುವ ತಂದೆ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರು, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಾದರೆ ಶಿಕ್ಷಕರು, ಓರಗೆಯವರು; ಒಟ್ಟಾರೆ ಮಗುವಿನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಆಪ್ತವಾಗಿ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಕೆಲಸವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವವರು ತೋರುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ, ಪ್ರಚೋದನೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ರೀತಿ, ಇವುಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ನಂತರ ಮಗುವಿನ ವರ್ತನೆಗಳಿಗೆ ತಾಳೆ ನೋಡಬೇಕು. ಆಗ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ, ಮಗುವು ತನ್ನ ಜೈವಿಕ ಪರಿಸರದಿಂದ ಈ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಕಲಿತಿದೆಯೋ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕೆ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆಯೋ ಎಂದು. ಕೆಲವು ನಾಚಿಕೆ ಸ್ವಭಾವದ ಮಕ್ಕಳು ತಂದೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿಯ ಚುರುಕಿನ ಮತ್ತು ಹೊರಮುಖಿಯ (ಎಕ್ಸಾವರ್ಟ್) ಸ್ವಭಾವದಂತೆ ವರ್ತಿಸದೇ ಇರಬಹುದು. ಅದು ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಹಾಗೆ ವರ್ತಿಸಬಾರದೆಂದೇ ಅವರ ನಿರ್ಧಾರವಾಗಿರಲೂಬಹುದು. ತಂದೆ ತಾಯಿ ಅಂತರ್ಮುಖಿಗಳಾಗಿ (ಇಂಟ್ರಾವರ್ಟ್) ಮಕ್ಕಳು ಹೊರಮುಖಿಗಳಾಗಿ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯವರಾಗಿರಬಹುದು. ಏನೇ ಆಗಲಿ, ಪರಿಸರದ ಪ್ರಭಾವವೋ ಅಥವಾ ಮಗುವಿನ ಸಮಸ್ಯೆಯೋ ಮೊದಲು ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಬೇಕು. ಆಲೋಚಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದು, ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಬಗೆ, ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ಹೇಗೆ ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದೆಲ್ಲವೂ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಮಗುವಿನ ಹುಟ್ಟುಗುಣವೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರುವುದಕ್ಕೆ ಅಟೆಂಶನ್ ಡಿಫಿಸಿಟ್ ಹೈಪರಾಕ್ಟಿವಿಟಿ ಡಿಸಾರ್ಡರ್ (ಗಮನ ಪಲ್ಲಟದ ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಚುರುಕುತನದ ಸಮಸ್ಯೆ) ಅಥವಾ ಇಂಪಲ್ಸಿವ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಡಿಸಾರ್ಡರ್ (ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿ); ಈ ಬಗೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ವಿಕಾಸದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಕಾಗುತ್ತವೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿರಲಿ. ಸಮಾಜ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಸಹಜೀವಿಗಳು ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳಿಗೆ ತೋರುವ ಪ್ರತಿವರ್ತನೆಗಳು ನಮ್ಮ ವಿಕಾಸಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗುತ್ತವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಟೊಳ್ಳಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೂ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೇ ಸಿಗದ ನಮ್ಮದೇ ವರ್ತನೆಗಳಿಗೂ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಪ್ರತಿವರ್ತನೆಗಳಿಗೂ ಉಂಟಾಗುವ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ನಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವುದರ ಮೇಲೆ ಬಹಳ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತವೆ. ಮಕ್ಕಳ ಅತಿಸೂಕ್ಷ್ಮಮನಸ್ಥಿತಿ ಇನ್ನೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆ. ಇದೂ ಕೂಡಾ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯೇ. ಆದರೆ ಬೇರೊಂದು ಮುಖ. ಹೈಪೋಸೆನ್ಸಿಟಿವಿಟಿ ಎಂಬ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮಕ್ಕಳು ಅತ್ಯಂತ ಚಿಕ್ಕಚಿಕ್ಕ ವಿಷಯಕ್ಕೂ ತುಂಬಾ ಭಾವುಕವಾಗಿ, ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ಯಾವುದು ಅತ್ಯಂತ ಸಿಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸ ಬಹುದಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ ಅಂತಹ ವಿಷಯವನ್ನು ಕೂಡಾ ಎಂತದ್ದೋ ಭಯಾನಕವಾಗಿ, ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಆಕಾಶಬಿದ್ದಂತೆ ಭಾವುಕತೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಭಾವುಕತೆಯನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದೂ ಕೂಡಾ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಸಮಸ್ಯೆಯೇ. ಇದರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇನೂ ಆಗುವು ದಿಲ್ಲ. ರೌದ್ರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವವ ರೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯಾದರೆ, ದಿಢೀರನೆ ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಜಾರಿ, ಗೋಳಾಡಿಕೊಂಡಿ ರುವುದೊಂದು ಬಗೆಯ ಹಠಾತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿ.

ಆಟದಲ್ಲಿ ಸೋತರೆ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸೋತು ಸೆರೆಯಾಳಾಗಿ ಸಾಯುವ ವರಂತೆ ಗೋಳಿಡುವುದು. ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಚಾಕೊಲೆಟ್ ತುಂಡು ಸಮವಾಗಿ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಮುರಿದುಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತೆ ದುಃಖಿತರಾಗುವುದು. ಅಂಗಡಿಗೆ ನಿನ್ನ ಈಗ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋದರೆ, ನಡುರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ದಮಯಂತಿಯನ್ನು ನಳ ಮಹಾರಾಜನು ಕಾಡುಪಾಲು ಮಾಡಿ ಹೋಗಿರುವಂತೆ ಪರಿತಪಿಸುವುದು, ನೀನು ಆಟಕ್ಕೆ ಬೇಡ ಎಂದರೆ ರಾಮನಿಂದ ಕಾಡಿಗಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟ ಸೀತೆ ಪರಿತ್ಯಕ್ತವಾಗಿರುವಂತೆ ಶೋಕಿಸುವುದು ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳು.

ಇಂತವನ್ನು ಗಮನಿಸದೇ ಹೋದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ, ಅವರು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆ, ತಾವೇ ವಯಸ್ಕರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಾಗ, ಅದು ಯಾವುದೇ ಕ್ಷೇತ್ರ ವಾಗಿರಲಿ, ವಿಪರೀತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದು, ಹಟ ಹಿಡಿಯುವುದು, ಜಿದ್ದು ಸಾಧಿಸುವುದು; ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ತಮ್ಮ ಅಸಹನೆಗೆ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದಿರುವಾಗ ಯಾವುದಾದರೂ ತೀವ್ರಗಾಮಿಯಾಗಿರುವಂತಹ ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾ, ಅದರೊಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಮನೋರೂಢಿಯನ್ನು ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಏನಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ, ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ ತಾವೊಪ್ಪದ ನಾಯಕರ ಕಾರಿನ ಮೇಲೆ ಮೊಟ್ಟೆ ಎಸೆಯು ವುದೋ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಒರಟಾಗಿ, ಕೆಟ್ಟ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನೋ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೇನು ಲಾಭ ಎಂದು ಕೇಳಬೇಡಿ. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿ ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗದ್ದರ ರೂಢಿಯ ಪ್ರತಿಫಲನವಷ್ಟೇ ಇದಾಗಿರುತ್ತದೆ