ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಮುಟ್ಟಿನ ನಿಷೇಧ

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ, ಋತುಸ್ರಾವ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದ ತ್ರಿಕೋನವು ಸಂಕೀರ್ಣ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಗೋಚರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಕೂಡಿಕೊಂಡಿವೆ. ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಯಾಮಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ಶ್ರೇಣಿ (ಜಾತಿ), ಜೈವಿಕ ವಾಸ್ತವ (ಋತುಸ್ರಾವ/ಮುಟ್ಟಿನ) ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ರಚನೆ (ಶಾಲೆಗಳು) ಹದಿಹರೆಯದ ಹುಡುಗಿಯರ ಜೀವನವನ್ನು ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಬಲೀಕರಣಗೊಳಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ಆಳವಾಗಿ ಅಂಚಿನ ಸಮುದಾಯದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಬೇಕಾದರೆ ಉಂಟು ಮಾಡಬಹುದು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಲಿತ, ಆದಿವಾಸಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಇದಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅನೇಕ ಗ್ರಾಮೀಣ ಮತ್ತು ನಗರ ಭಾರತೀಯ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ, ಜಾತಿಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಮತ್ತು ಮುಟ್ಟಿನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಎರಡು ರೀತಿಯ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಋತುಚಕ್ರದ ನಿಷೇಧಗಳು ಮತ್ತು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಪಕ್ಷಪಾತಗಳಿಂದಾಗಿ ದಲಿತ ಮತ್ತು ಆದಿವಾಸಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವಚ್ಛ ಶೌಚಾಲಯಗಳು, ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಅಥವಾ ನೀರಿನ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಗಳಿವೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಸೌಲಭ್ಯಗಳ ಕೊರತೆ ಇದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ. ಶಿಕ್ಷಣ ಹಕ್ಕು ಕಾಯ್ದೆಯು ಅಂತರ್ಗತ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆಯಾದರೂ, ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಆಚರಣೆಗಳು ಇನ್ನೂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿದಿವೆ ಎನ್ನುವುದು ಸರ್ವವಿಧಿತ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿನ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಹೇಗೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಜಾತಿ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿಯ ಸಂಗತಿ. ಅವರು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು, ಕ್ರೀಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಅಥವಾ ಅವರ ಸೈಕಲ್ ಶಾಲೆಯ ಆವರಣವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಅನುಮತಿಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ವರದಿಗಳಿವೆ. ಇವುಗಳು ಬಹಿರಂಗವಾದ ತಾರತಮ್ಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು, ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವುದು, ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿಂದ ಹೊರಗಿಡುವಿಕೆಗಳವರೆಗೂ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ತಮಿಳುನಾಡು ಘಟನೆಯೇ ಸಾಕ್ಷಿ.

ಮುಟ್ಟಿನ ಪ್ರಾರಂಭವು ಯಾವುದೇ ಹುಡುಗಿಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಹತ್ವದ ತಿರುವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿರ್ಬಂಧಗಳು, ಕಡಿಮೆ ಚಲನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಶಾಲೆ ಯನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ತೊರೆಯುವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಬಹು ಅಧ್ಯಯನಗಳ ಮಾಹಿತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಸುಮಾರು ಶೇ. ೨೩ ಹುಡುಗಿಯರು ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ಋತುಸ್ರಾವದ ಕಾರಣದಿಂದ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಹೊರಗುಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿಗಳು ಮತ್ತು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಗಳ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಲಿಕೆ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಉತ್ತಮ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳೆಂದು ಗ್ರಹಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಿಶಾಲವಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಸಮಾನತೆಗಳನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಬಲಪಡಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ. ಶಾಲೆಯ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಋತುಸ್ರಾವದ ಅಂಶಗಳು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ದೈನಂದಿನ ಕಲಿಕೆ, ಘನತೆ, ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಫಲಿತಾಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ತಾರತಮ್ಯ ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಹಲವಾರು ಆಧ್ಯಯನಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ನಡೆದಿವೆ. ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಮಾಲಿನ್ಯದ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಆಹಾರ ಪದ್ಧತಿ, ದೈಹಿಕ ಸಂಪರ್ಕ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮುಟ್ಟಿನ ನಿಷೇಧಗಳು ಸೇರಿವೆ. ವೈದಿಕ ಪಿತೃಪ್ರಭುತ್ವದ ಪ್ರಕಾರ, ಮುಟ್ಟನ್ನು ಅಶುದ್ಧವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ನಂಬಿಕೆಯು ಋತುಸ್ರಾವದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ದೇವಾಲಯಗಳು, ಅಡುಗೆಮನೆಗಳು, ನೀರಿನ ಮೂಲಗಳು ಮತ್ತು ಮಲಗುವ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ನಿಷೇಧಗಳು ಜಾತಿ ಶ್ರೇಣಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂದಾಗ, ತಾರತಮ್ಯವು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಲಿತ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಹುಡುಗಿಯರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಬಲ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ತೀವ್ರವಾಗಿ ತಾರತಮ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಋತುಸ್ರಾವದ ವಿಚಾರದಲ್ಲೂ ಸಹ ಇತರ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಳಂಕವನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಮುಟ್ಟಿನ ಅವಧಿಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ದ್ವಿಗುಣವಾಗಿ ಕಲುಷಿತಗೊಂಡಂತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅವರೊಂದಿಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಅಂಶ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿರುವ ಇಂತಹ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಇದು ಲಿಂಗ ಆಧಾರಿತ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಹೊರಗಿಡುವಿಕೆಗಳ ನಡುವಿನ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಅಂಶಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗಿವೆ. ಇದು ಹದಿಹರೆಯದ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಮೇಲೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ.

ಜಾತಿಯಿಂದ ಹಿಂದುಳಿದ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಲಿಂಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳ ಕೊರತೆಯು ಪ್ರಮುಖ ಅಡೆತಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಗ್ರಾಮೀಣ ಮತ್ತು ಅರೆ ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವಚ್ಛ, ಖಾಸಗಿ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಶೌಚಾಲಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಸ್ಯಾನಿಟರಿ ನ್ಯಾಪ್ಕಿನ್ಗಳು ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಸಮಾನವಾಗಿ ವಿತರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನೀರು ಸರಬರಾಜು ಅನಿಯಮಿತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮುಟ್ಟಿನ ತ್ಯಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ವಿಲೇವಾರಿ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ಅತ್ಯಂತ ನೋವಿನ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ ದಲಿತ ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟು ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶೌಚಾಲಯಗಳನ್ನು (ಯಾವುದಾದರೂ ಇದ್ದರೆ) ಬಳಸಲು ಕೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಜಾತಿ ಪಕ್ಷಪಾತದಿಂದಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವುದರಿಂದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಅನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಅಂಶ ಸಹ ಮೇಲಿನ ಅಧ್ಯಯನದಿಂದ ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ.

ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತೀಯ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಋತುಸ್ರಾವವನ್ನು ತರಗತಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸುವುದು ಅಪರೂಪ ಮತ್ತು ಆಗಾಗ ಅದು ‘ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಮಾತ್ರ’ ಎಂಬ ಜೈವಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ರೂಪಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಕರು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪುರುಷ ಅಥವಾ ಮೇಲ್ಜಾತಿಯ ಮಹಿಳಾ ಶಿಕ್ಷಕರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಆರೋಪವಿದೆ. ಹುಡುಗಿಯರು ಇಂತಹ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮುಜುಗರವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೌನವಾಗಿ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಳ ಜಾತಿಗಳಿಂದ ಬಂದವರು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅವಮಾನವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಕೆಲವರು ಅಪಹಾಸ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿದರೆ ಶಿಕ್ಷಕರ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಅಂಶಗಳು ಸಹ ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಂದ ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ. ದೇಶದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ(ಸ್ಯಾನಿಟರಿ ಪ್ಯಾಡ್) ಲಭ್ಯತೆ ಇಂದಿಗೂ ಇಲ್ಲ.

ಕೆಲವು ವರದಿಯಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ, ನೈರ್ಮಲ್ಯದ ಕಾಳಜಿ ಅಥವಾ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಮುಟ್ಟಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗದಂತೆ ದಲಿತ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಪೋಷಕರೇ ನಿರ್ಬಂಧಿಸಿರುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ. ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಾಲಾ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಶಾಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಶಿಕ್ಷಕರ ಸ್ವಂತ ಜಾತಿ ಪಕ್ಷಪಾತಗಳು ಮತ್ತು ಋತುಸ್ರಾವದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು. ಶಿಕ್ಷಕರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಜಾತಿಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಮುಜುಗರವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವಾಗ ಮೇಲ್ಜಾತಿಯ ಹುಡುಗಿಯರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಹಾನುಭೂತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಇದೆ ಎಂದು ಕೆಲವು ಸಂಶೋಧನಾ ವರದಿಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಇದನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಿದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಗೆಳೆಯರಿಂದ ದೂರವಾಗುವ, ಬೆದರಿಸುವ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಂಶೋಧಕರು. ಕೆಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಉನ್ನತ ಜಾತಿಯ ಶಿಕ್ಷಕರು ಅಥವಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅಶುದ್ಧತೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಜಾತಿಗಳ ಮುಟ್ಟಿನ ಹುಡುಗಿಯರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ.

ಮುಟ್ಟಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲು ಶಾಲಾ ಪಠ್ಯಕ್ರಮದ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಗಡಿ ಮೀರಿ ಬದಲಿಸಬೇಕು. ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಲಿಂಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ಅರಿವಿನ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ನೀಡಬೇಕು. ದೇಶದ ಪ್ರತೀ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ಶೌಚಾಲಯಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು, ನೀರಿನ ಸೌಲಭ್ಯ ಮತ್ತು ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ವಿತರಣೆಯು ಒಂದು ಘನತೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಶಿಕ್ಷಕರು ಅರಿಯಬೇಕು. ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಸ್ಸಿ/ಎಸ್ಟಿ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಸಮಾನ ಆರೋಗ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಖಾತರಿಪಡಿಸಲು ವಿಶೇಷ ಗಮನವನ್ನು ನೀಡಬೇಕು. ಶಾಲೆಗಳು ಜಾತಿವಾದ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಪಕ್ಷಪಾತ ಎರಡನ್ನೂ ಪರಿಹರಿಸುವ ಬಲವಾದ ತಾರತಮ್ಯ ವಿರೋಧಿ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಬೇಕು. ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳು, ದೂರು ಪರಿಹಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯದ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಶಾಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಬೇಕು.

ಈ ಸವಾಲುಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಶಾಲೆಗಳು ಪರಿವರ್ತಕ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಲಿಂಗ, ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ತಿಳಿಸಬಹುದಾದ ಕೆಲವು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಸಹ ಸೇರಿವೆ. ಹಲವಾರು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯದ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಋತುಸ್ರಾವದ ಕುರಿತಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಾಲಾ ಪಠ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಸಂವೇದನಾಶೀಲ ಅಥವಾ ಅಂತರ್ಗತ ಋತುಚಕ್ರದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಟ್ಟಿನ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜಾತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಪೋಷಕರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವುದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳಂಕವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತದೆ. ಜಾಗೃತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಪಂಚಾಯತ್ಗಳು ಮತ್ತು ಮಹಿಳಾ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಪೋಷಕರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಪುನರ್ ರೂಪಿಸಬಹುದು.

ಜಾತಿ, ಮುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳ ಸಂಗಮವು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ವಿಚಾರಗಳು ಇನ್ನೂ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತಮಿಳುನಾಡು ಘಟನೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದೆ. ಇದನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಪರಿಹಾರಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಂವೇದನೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ನಾವು ದೇಹ, ತರಗತಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಮವನ್ನು ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದರ ಮರುಕಲ್ಪನೆಗೆ ಇದು ಕರೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಲಿತ ಮತ್ತು ಬುಡಕಟ್ಟು ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಯುವತಿಯರಿಗೆ ಮುಟ್ಟನ್ನು ಘನತೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಭಯವಿಲ್ಲದೆ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದು ಇಂದು ಅಗತ್ಯ. ಇದು ಕೇವಲ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಬಂಧಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಇದು ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ಜಾತಿವಾದಿ ರೂಢಿಗಳನ್ನು ಸವಾಲು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ಋತುಸ್ರಾವದ ಕಳಂಕ ಅವಮಾನ ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಮ ಸಮಾಜದ ಕಡೆಗೆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ.