ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮತ್ತು ಹದಗೆಡುತ್ತಿರುವ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ
ನ್ಯಾಷನಲ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಏಜೆನ್ಸಿ (ಎನ್‌ಟಿಎ) ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನ್ಯಾಯಯುತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲು ವಿಫಲವಾಗಿದ್ದು ಏಜೆನ್ಸಿಯೊಳಗಿನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕುಸಿತ ಎರಡನ್ನೂ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದೆ. ಹೊಸ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀತಿಯ ಮೂಲಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಶಾಸನದ ಮೂಲಕ ಕಾಗದದ ಸೋರಿಕೆಯಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವ ಸುಳ್ಳು ನೆಪದಲ್ಲಿ ಈ ಕುಸಿತವನ್ನು ಮರೆಮಾಚಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ‘ನೈತಿಕತೆ’ಯ ನೆಪದಲ್ಲಿ ವಿಷಯ ಮರೆಮಾಚಿ ರಾಜಕೀಯ ಚರ್ಚೆಗೆ ಗ್ರಾಸವಾಗದಂತೆ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷಗಳು ಹಾಗೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಮನವಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದರೂ, ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಿಷಯವು ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿ ರಾಜಕೀಯದೊಂದಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹೆಣೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಮೂಲ ಕಾಳಜಿಯು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದಾದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಸಕ್ತ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿದೆಯೋ, ಖಾಸಗೀಕರಣಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆಯೇ, ಅಥವಾ ಕೆಲವೇ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಅಥವಾ ಗುಂಪುಗಳಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ‘ಸರಕು’ ಆಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬುದೇ ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆ. ಆಡಳಿತರೂಢ ಸರಕಾರವು ಮೂಲಭೂತ ತನಿಖೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿವೆ.
ಜೂನ್ 14ರಂದು ಪ್ರಕಟವಾಗಬೇಕಿದ್ದ ನೀಟ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಫಲಿತಾಂಶ ಜೂನ್ 4ರಂದು ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಏಕೆ ಇಂತಹ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬರಲಾಯಿತು ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಅಂಶಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಗೆ ಸಂಶಯಕ್ಕೀಡುಮಾಡಿದೆ. ನೀಟ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಮರು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನದ ನಂತರ, ಕನಿಷ್ಠ 61 ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು 720ರಲ್ಲಿ 720 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಿಂದಿನ ವರ್ಷದ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇದು ಗಮನಾರ್ಹ ಹೆಚ್ಚಳವಾಗಿದೆ, ಆಗ ಕೇವಲ 2 ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅದೇ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆ. 718 ಮತ್ತು 719 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಗಣನೀಯ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಬಹು-ಆಯ್ಕೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಅಂಕಗಳು ಕಾರ್ಯಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ, ಋಣಾತ್ಮಕ ಅಂಕಗಳೂ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಲೇಬೇಕಾದ ಅಂಶ. ನ್ಯಾಷನಲ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಏಜೆನ್ಸಿ ಸಮಜಾಯಿಸಿಯ ಪ್ರಕಾರ 1,563 ಅರ್ಜಿದಾರರಿಗೆ ಪಿಯುಸಿ ತರಗತಿಯ ಎನ್.ಸಿ.ಇ.ಆರ್.ಟಿ. ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿನ ತಪ್ಪುಗಳ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಗ್ರೇಸ್ ಅಂಕಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಮೂಲ ರಚನೆಯು ಗ್ರೇಸ್ ಅಂಕಗಳ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ತರುವಾಯ, ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ನಿರ್ದೇಶನದಂತೆ, ನ್ಯಾಷನಲ್ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಏಜೆನ್ಸಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಅಂಕಗಳನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಮರು-ನಿರ್ವಹಿಸಿತು.
2018ರವರೆಗೆ, ನೀಟ್ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಸಿ.ಬಿ.ಎಸ್.ಸಿ. ನಡೆಸಿತು. ಇದು ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ನೇರ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. 2018ರ ನಂತರ ಈ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಎನ್‌ಟಿಎಗೆ ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು, ಇದು ಸೊಸೈಟಿ ಆ್ಯಕ್ಟ್ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿತ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿದೆ. ಇದರ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರವು ನೇಮಿಸಿದ್ದರೂ, ಈ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಸರಕಾರದ ಯಾವುದೇ ಕಾಯ್ದೆಯಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಆಗಸ್ಟ್ 2023ರಲ್ಲಿ, ಸರಕಾರವು ಈ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನು ನೇಮಿಸಿತು. ಅವರನ್ನು ಈಗ ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಈ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಕೇವಲ 25 ಸಾಮಾನ್ಯ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅನೇಕ ಖಾಸಗಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಮೂಲಕ (ಹೊರಗುತ್ತಿಗೆ) ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅವ್ಯವಹಾರ, ಕುತಂತ್ರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿವೆ ಎಂಬುದು ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಸರಕಾರವಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಇಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಮತ್ತು ಪಾರದರ್ಶಕ ಪರೀಕ್ಷಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊರಗುತ್ತಿಗೆ ಮೂಲಕ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಖಾಸಗೀಕರಣಗೊಳಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಇದರಲ್ಲಿ ಪಾರದರ್ಶಕತೆ ಮತ್ತು ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಅಂಶ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾಣೆಯಾಗಿದೆ.
‘ದಿ ಇಂಡಿಯನ್ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್’ ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ 16 ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ 48 ಪೇಪರ್ ಸೋರಿಕೆ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿದ್ದು ಸುಮಾರು 1.2 ಲಕ್ಷ ಹುದ್ದೆಗಳಿಗೆ ಕನಿಷ್ಠ 1.4 ಕೋಟಿ ಅರ್ಜಿದಾರರ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದೆ. ಈ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ರಾಜ್ಯ ಮಟ್ಟದ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಹೊರಗುತ್ತಿಗೆ ಮೂಲಕ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಖಾಸಗೀಕರಣದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ರಾಜ್ಯ ಸರಕಾರಗಳು ಸ್ವಚ್ಛ, ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತ ಹಾಗೂ ಪಾರದರ್ಶಕ ಪರೀಕ್ಷೆ ನಡೆಸುವ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನೂ ಕೈಬಿಟ್ಟಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಲಯದ ಖಾಸಗೀಕರಣವು ಸರಕಾರದ ಮೂಲ ಮಂತ್ರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಎನ್.ಟಿ.ಎ. ಮೂಲಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದು ಈ ನೀತಿಯ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದೆ.
ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಸಂವಿಧಾನದ ಸಮಕಾಲೀನ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದ್ದರೂ ಸರಕಾರವು ಒಕ್ಕೂಟದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವ ಮೂಲಕ ರಾಜ್ಯಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಅತಿಕ್ರಮಿಸುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವ ವಾದವೂ ಇದೆ. ಸರಕಾರವು ಪ್ರಸಕ್ತ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣ ತಂತ್ರದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಗುರಿಯು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಖಾಸಗೀಕರಣಗೊಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಕೋಮು ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಪಠ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸುವುದು. ಇದು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ತತ್ವಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನೀಡಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ನಿಷ್ಪಕ್ಷತೆಯನ್ನು ರಾಜಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು ರಾಷ್ಟ್ರವ್ಯಾಪಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಮುಚ್ಚುತ್ತಿವೆ. ಸರಕಾರದ ಸ್ವಂತ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, 2018-19ರ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಒಟ್ಟು ಶಾಲೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 15,50,476 ಆಗಿತ್ತು, ಆದರೆ 2021-22 ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅದು 14,89,115ಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ 61,361 ಶಾಲೆಗಳ ಇಳಿಕೆಯು ಸುಮಾರು 5-6 ಕೋಟಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಹೊರಗಿಡಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ, ಈ ಮಕ್ಕಳು ಬಡ ಕುಟುಂಬದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅಜ್ಞಾನದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ನೀತಿಯು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಇಂತಹ ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಿದ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರವಾಗಿದೆ.
ದೇಶದ ಜನರಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಶ್ವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಬೇಕು. ಆರೋಗ್ಯಕರ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ದೇಶದ ‘ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆ’ಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಧರ್ಮಾಂಧ ಮತ್ತು ಕೋಮುವಾದಿ ಶಿಕ್ಷಣವು ವಿವಿಧತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ, ಸಾಮರಸ್ಯ ಮತ್ತು ಸದ್ಭಾವನೆಯ ಬದಲಿಗೆ ದ್ವೇಷವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಜಾತ್ಯತೀತ ಭಾರತವನ್ನು ‘ಸಂಕುಚಿತ ಮನಸ್ಸಿನ ರಾಷ್ಟ್ರ’ವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಬಹುದು. ಶಿಕ್ಷಣ ನೀತಿಯನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ಇಡೀ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವ ಷಡ್ಯಂತ್ರಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಮತ್ತು ಪರೀಕ್ಷಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಖಾಸಗೀಕರಣಗೊಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕೆಲವೇ ಶ್ರೀಮಂತರಿಗೆ ‘ಅವಕಾಶ’ಗಳನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಈ ದೇಶದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರು ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸಮುದಾಯ ಹೋರಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
