ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟು ಗೋಗರೆದರೂ ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿ ಮಣಿಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗೋದಿಲ್ಲ ಯಾಕೆ ?

ಮಣಿಪುರ ಸಂಘರ್ಷದಲ್ಲಿ 219 ಮಂದಿ ಬಲಿಯಾಗಿ ಹೋದರೂ, ಸಾವಿರಾರು ಮಂದಿ ನಿರಾಶ್ರಿತರಾದರೂ,

ಇವತ್ತಿಗೂ ಅಲ್ಲಿನ ಮುಗ್ಧ ಸಮುದಾಯಗಳ ಬದುಕು ಅತಂತ್ರವೇ ಆಗಿದ್ದರೂ, ​ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಆ ಪುಟ್ಟ ರಾಜ್ಯ ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಬೇಯುತ್ತಿದ್ದರೂ,

ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿಯ ಹೃದಯ ಮಾತ್ರ ಕರಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ. ಮಣಿಪುರ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯತೊಡಗಿದ ನಂತರ ಕಳೆದ ವರ್ಷದ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಿಂದ​ ಅಂದರೆ ಹನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ವಿಶ್ವದ ಇದ್ದಬಿದ್ದ ದೇಶಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿಬಂದಿರುವ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ​, ಲಕ್ಷದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಫೊಟೊಶೂಟ್ ಮಾಡಿ​ ಬಂದ ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿಗೆ, ದ್ವಾರಕೆಯ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಸಮುದ್ರದಾಳಕ್ಕೆ ನವಿಲುಗರಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಮೋದಿಗೆ, ಅಸ್ಸಾಂ ಟೀ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಫೊಟೊಗೆ ಪೋಸು ಕೊಡುವ ಮೋದಿಗೆ​, ​ಅದೇ ಮಣಿಪುರದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರುವ ಅಸ್ಸಾಂ ನ ಖಾಝಿರಂಗ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಪಾರ್ಕ್ ನಲ್ಲಿ ಆನೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿ ಬಂದ ಮೋದಿಗೆ, ಜನರ ಬದುಕು ಛಿದ್ರ ಛಿದ್ರವಾಗಿರುವ ಮಣಿಪುರಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಬೇಕು,

ಆ ಜನರಿಗಾಗಿ ಸಾಂತ್ವನದ ನಾಲ್ಕು ಮಾತನಾಡಬೇಕು​, ಅವರ ಜೊತೆ ಕೆಲವು ನಿಮಿಷ ಕಳೆದು ಅವರ ಅಳಲನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು ಎಂದು ಇವತ್ತಿನವರೆಗೂ ಅನ್ನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ.

​ಹನ್ನೊಂದು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ ಆ ಒಂದು ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಅರ್ಧ ದಿನ ಸಮಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿ ಕಳೆದೆರಡು ವಾರಗಳಿಂದ ದೇಶದ ಉದ್ದಗಲಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮೊದಲು ಪ್ರಚಾರ ಸಿಗಬೇಕು ಅಂತ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾಮಗಾರಿಗಳ ಶಿಲಾನ್ಯಾಸ, ಉದ್ಘಾಟನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ರ್ಯಾಲಿಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಆದರೆ ಮಣಿಪುರಕ್ಕಾಗಿ ​ಮಾತ್ರ ಸಮಯ​ವೇ ಇಲ್ಲದ ಪ್ರಧಾನಿ, ಅರುಣಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದ ಇಟಾನಗ​ರದಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮಣಿಪುರದ ಹಲವಾರು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾಮಗಾರಿಗಳನ್ನು ಆನ್ ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಉದ್ಘಾಟಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಷ್ಟಾದ ಮೇಲೆಯೂ, ಅಲ್ಲಿ ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಜನಾಂಗೀಯ ಹಿಂಸೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಕಾರವನ್ನೂ ಪ್ರಧಾನಿ ಎತ್ತಿಲ್ಲ.

ಬಹುಶಃ ದೇಶದ ಒಂದು ರಾಜ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಇಂತಹ ಘೋರ ತಾತ್ಸಾರ ತೋರಿಸಿರುವ ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿ. ​ಕನಿಷ್ಠ ಅದೇ ರಾಜ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವಾಗ​ಲಾದರೂ ಅಲ್ಲಿನ ಅಷ್ಟು ಭಯಾನಕ ಹಿಂಸೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೇ ಆಡದೇ ಇರಲು ಮನಸ್ಸಾದರೂ ಹೇಗೆ ಬರುತ್ತೆ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ ? ಇದು ಮದರ್ ಆಫ್ ಡೆಮಾಕ್ರಸಿ ತನ್ನ​ದೇ ರಾಜ್ಯವೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ತೋರುವ ಕಾಳಜಿಯೇ ?

ಇದೇ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಎಂ ಎಂ ಎ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಶಿಪ್ ಗೆದ್ದ ಫೈಟರ್ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಧಾನಿಯನ್ನು ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವಂತೆ ಮನವಿ ಮಾಡುವ ವೀಡಿಯೊ ವೈರಲ್ ಆಗಿದೆ. ಹಾಗೆ ಒಬ್ಬರು ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಿರುವುದು ಅದೆಂತಹ ವಿಪರ್ಯಾಸ ? ದೇಶದ ರಾಜ್ಯವೊಂದು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ತತ್ತರಿಸಿದರೂ ಪ್ರಧಾನಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗೋದು ಬಿಡಿ, ಅದೇ ರಾಜ್ಯದ ಯೋಜನೆಗಳ ಉದ್ಘಾಟನೆಯನ್ನು ಆನ್ ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಮಾಡಿ ಆ ಹಿಂಸೆಯ ವಿಚಾರವನ್ನೇ ಮಾತಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ ಅದೆಂತಹ ದ್ವಂದ್ವ ?

ಇಡೀ ದೇಶ ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಮಣಿಪುರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆನ್ ಲೈನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಏನಿತ್ತು ?

ಇದೆಂಥ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ?​ ಇದೆಂತಹ ಹಠ ? ಅದ್ಯಾಕೆ ಮಣಿಪುರದ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ, ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ತಾತ್ಸಾರ ?.

ಎಂಎಂಎ ಫೈಟರ್ ಚುಂಗ್ರೆಂಗ್ ಕೋರೆನ್ ಅವರು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಮೇನಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರ ಸಂಭವಿಸಿದ ತಮ್ಮ ತವರು ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವಂತೆ ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿಯಲ್ಲಿ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮನವಿ ಮಾಡಿದ ವೀಡಿಯೊ ಎದೆ ಕಲಕುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಆದರೆ ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ತಟ್ಟುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಒಂದು ತೋಳಿನಲ್ಲಿ ಚಾಂಪಿಯನ್‌ಶಿಪ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಪಂದ್ಯದ ನಂತರ ಮಾತನಾಡಿದ ಚುಂಗ್ರೆಂಗ್ ಕೋರೆನ್, ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿಯವರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ವಿನಮ್ರ ವಿನಂತಿ ಇದು. ಮಣಿಪುರದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ವರ್ಷವೇ ಆಗಿದೆ. ಜನರು ಪ್ರತಿದಿನ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಎಷ್ಟೋ ಮಂದಿ ಸರಿಯಾದ ಆಹಾರ, ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಪರಿಹಾರ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಮಕ್ಕಳು ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಚಿಂತೆಯಾಗಿದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಮಣಿಪುರಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ, ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ನೆಲೆಸಲಿ ಎಂದು ಆ ಫೈಟರ್ ಕಣ್ಣೀರುಗರೆಯುತ್ತಾ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಅದು ಬಹುಶಃ ಇಡೀ ಮಣಿಪುರದ ನೊಂದ ಸಮುದಾಯದ ಮಂದಿಯ ಕಣ್ಣೀರು. ಆದರೆ ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ ಅದು ತಾಕುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಮಣಿಪುರಕ್ಕೆ ವರ್ಷದಿಂದ ಹೋಗದೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಮೆರೆಯುತ್ತಿರುವ, ಮಣಿಪುರದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ವ್ರತಸ್ಥನ ಮೌನ ತೋರಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಧಾನಿ ಕಡೆಗೆ ವರ್ಚುವಲ್ ಮೂಲಕವಾದರೂ ಏಕೆ ಮುಖ ತೋರಿಸಬೇಕಿತ್ತು?

ಬಲಿಯಾದವರ, ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟವರ, ನೊಂದವರ, ಕನಲಿಹೋದವರ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಕನಿಕರಿಸದ ಪ್ರಧಾನಿ ಈಗ ಮಣಿಪುರಕ್ಕಾಗಿ ಮೂರೂವರೆ ಸಾವಿರ ಕೋಟಿಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ವರ್ಚುವಲ್ ಆಗಿ ಉದ್ಘಾಟಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ, ಬದುಕುಗಳನ್ನೇ ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಬೆಂಕಿ ಆರಿಹೋಗುತ್ತದೆಯೆ?

ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದ್ದು, ಮುಗ್ಧರನ್ನು ಸಂಘರ್ಷದ ಕಂದಕಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿದ್ದು ಕೂಡ ಅವರದೇ ಪಕ್ಷದ ಸರ್ಕಾರವೇ ಅಲ್ಲವೆ?

ಹೋಗಲಿ, ವರ್ಚುವಲ್ ಮೂಲಕ ಮುಖ ತೋರಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಆ ಜನರಿಗಾಗಿ ​ಒಂದು ಸಾಂತ್ವನದ ಮಾತನ್ನಾದರೂ ಆಡಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲವೆ? ಅದನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗದ ಘಮಂಡಿತನ ಎಂಥದು? ಆ ನೊಂದ ಜೀವಗಳ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡದೇ ಇರುವಂಥ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯಾದರೂ ಏನು ಈ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ?

ಮಣಿಪುರದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೂ ಪ್ರಧಾನಿ ತೋರಿಸಿದ್ದು ಇದೇ ಥರದ ವರ್ತನೆಯನ್ನು. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸಮಯವಿದ್ದರೂ, ಮಣಿಪುರದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ನಿಯೋಗವನ್ನು ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಕಂಡು ಮಾತನಾಡುವ ಸೌಜನ್ಯವನ್ನು ಕೂಡ ಪ್ರಧಾನಿ ತೋರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.

ಈಗ ನಡೆದುಕೊಂಡಿರುವ ರೀತಿ ಕೂಡ ಅದೇ ಬಗೆಯದ್ದು.

ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಆ ರಾಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಸರ್ಕಾರ ಕೊಡುತ್ತಿದೆ, ಮಹದುಪಕಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಧೋರಣೆಯೆ? ಮಾತೆತ್ತಿದರೆ ತನ್ನ ಹೆಸರನ್ನೇ ತಾನು ಇಡೀ ಭಾಷಣದುದ್ದಕ್ಕೂ ಉಚ್ಚರಿಸುವ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ​, ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಮನ್ ಕೀ ಬಾತ್ ಹೇಳೋ ಮೋದಿಜೀಗೆ

ಮಣಿಪುರದ ನೊಂದವರಿಗಾಗಿ ಎರಡು ಮಾತು ಆಡುವಷ್ಟು ಸಮಯವಿಲ್ಲವೆ? ಪದ​ಗಳೇ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವೆ?

ವಿಶ್ವಗುರು​ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸರಕಾರದ ಪ್ರಧಾನಿ ತನ್ನ ದೇಶದ ಒಂದು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಹೀಗೆ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಿರುವುದೇಕೆ​ ? ಮೋದಿ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮಣಿಪುರ ಎಂಬುದು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕಿಲ್ಲದ​ ರಾಜ್ಯವೆ?