ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಂಸದ ಸಸಿಕಾಂತ್ ಸೆಂಥಿಲ್ ಅವರಿಗೊಂದು ಬಹಿರಂಗ ಪತ್ರ...ಮತ್ತುಕೆಲವು ಗಂಭೀರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು

ಭಾಗ- 1

ಪ್ರೀತಿಯ ಸಸಿಕಾಂತ್ ಸೆಂಥಿಲ್ ಅವರೇ,

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಬಹುಮತದಿಂದ ಸಂಸದರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದೀರಿ.

ಜನಚಳವಳಿಗಳು ಬಿಡಿಬಿಡಿಯಾಗಿ ಕಂಫರ್ಟ್ ರೆನ್ ಕಡೆಗೆ ಸರಿಯುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಆಡಳಿತ ಸೇವೆಯ ಮಿತಿಗಳು ಜನಪರ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಅಡ್ಡಿಯಾದಾಗ ನಿಮ್ಮ ಅಂತಸ್ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಧ್ವನಿಯಾಗಿ ರಾಜೀನಾಮೆ ಒಗೆದು ಕಂಫರ್ಟ್ ರೆನ್‌ನಿಂದ ಹೊರಬಂದಿರಿ. ದಮನಿತ ಜನರೊಂದಿಗೆ ನಿಂತಿರಿ. ಅದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ, ನಮ್ಮಂತಹವರಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಅಭಿಮಾನ.

ಆ ಪಯಣದ ಮುಂದುವರಿಕೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದಿರಿ. ಈಗ ಸಂಸದರಾಗಿದ್ದೀರಿ. ನಿಮ್ಮ ಈ ಪಯಣದ ಹಿಂದಿನ ಆಶಯಗಳಿಗೆ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮ ಬದ್ಧತೆಗಳಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.

ಆಗ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಓಗೊಟ್ಟು ಅಧಿಕಾರಿ ಸ್ಥಾನ ತ್ಯಜಿಸಿ ನೈತಿಕ ನಾಗರಿಕತ್ವವನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಂತೆ ಇಂದಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಸಂವಿಧಾನ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಜನಧ್ವನಿಯಾಗುತ್ತೀರಿ ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ.

ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಂಥಿಲ್ ಅವರೇ,

ಈ ಪತ್ರ ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣವೂ ಇದೆ.

ಇದು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೋತ್ತರ ಭಾರತದ ಅತ್ಯಂತ ದುರಿತ ಕಾಲ. ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾದಿ ಬಂಡವಾಳವಾದಿ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರು ದೇಶದ ಹಂದರದ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರ ಆಕ್ರಮಣ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಸಮಾಜವನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಫ್ಯಾಶೀಕರಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರನ್ನು ಸೋಲಿಸುವುದು ಇಂದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕನ್ನು ಬಯಸುವ ಎಲ್ಲಾ ಭಾರತೀಯರಿಗೂ ಜೀವನ್ಮರಣದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ.

ಆದ್ದರಿಂದ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರಿಗೆ ಆಗುವ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಹಿನ್ನಡೆಯೂ ಜನರ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ಬಾರಿಯ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣಾ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಅಂತಹ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಂಭ್ರಮ ಹುಟ್ಟಿಸಿದೆ.

ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಮತ್ತು ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಿರುವುದು ಕೇವಲ ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಿಂದಲ್ಲ.

ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಒಂದೇ ಅಲ್ಲವಾದರೂ ಬಲ ಹಾಗೂ ನಡುಪಂಥದ ಎಲ್ಲಾ ಪಕ್ಷಗಳೂ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಅನ್ನು ಪೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪೋಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ..ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ, ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ, ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕವಾಗಿ.

ಈ ಪರೋಕ್ಷ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಬಿಜೆಪಿಯೇತರ ಪಕ್ಷಗಳೂ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಹಿಂದುತ್ವದ ಯಾಜಮಾನ್ಯ ವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ.

ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂನ ಹಿಂದುತ್ವ ಮಾನ್ಯಗೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ..

ಅದರ ಆರ್ಥಿಕ ಆಯಾಮವಾದ ಸಂವಿಧಾನ ವಿರೋಧಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ನವ ಉದಾರವಾದಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸಂವಿಧಾನದ ಸಂದಿಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದ್ದರಲ್ಲಿ...ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರ ಆಕ್ರಮಕ ದಾಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವಷ್ಟು ನಿತ್ರಾಣವಾಗುವಂತೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೋತ್ತರ ಭಾರತದ 5-6 ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಸಾವಿರ ಇರಿತಗಳಿಂದ ನಿಧಾನ ಘಾಸಿಗೊಳಿಸಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಪ್ರಧಾನ ಪಾಲಿದೆ.

ಮತ್ತು ಇದು ಆಗಿಹೋದ ಕಥೆಯಲ್ಲ.

ಈಗಲೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅದೇ ನೀತಿಗಳನ್ನೇ ಯಾವುದೇ ಮರುಪರಿಶೀಲನೆ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪವಿಲ್ಲದೆ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ರಾಜಕೀಯ, ಆರ್ಥಿಕ ನೀತಿ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ರಾಜಕೀಯ-ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ಆತಂಕಗಳ ಫಲವತ್ತಾದ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಇಂದು ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ.

ಇದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಐಡಿಯಾಲಜಿ, ಸಂಘಟನೆ ಮತ್ತು ನಾಯಕತ್ವ ಮೂರು ಸಮ್ಮಿಳಿತವಾಗಿ, ಸಮ್ಮತವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿದ ಈ ದೇಶದ ದುರಂತ..

ಇವೆಲ್ಲವೂ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವ ಹಳೆಯ ವಿಷಯಗಳೇ.

ಆದ್ದರಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಮೂಲಕ ಫ್ಯಾಶಿಷ್ಟರನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾತಂತ್ರವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಹೀಗಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಮೂಲಕ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಮತ್ತು ಭಾರತವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನಿಮ್ಮ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಜನಮಿತ್ರ ಸೆಂಥಿಲ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಅಪಾರ ಕಾಳಜಿ ಮತ್ತು ಕುತೂಹಲಗಳಿಂದ ‘ಜಾಗೃತ ಕರ್ನಾಟಕ’ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ ಮೊನ್ನೆಯ ಸಭೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ.

ನಿಮ್ಮದು ಅದೇ ಸರಳತೆ. ಅದೇ ಹಮ್ಮು ಬಿಮ್ಮು ಇಲ್ಲದ ಜನಸ್ನೇಹಿ ನಡತೆ. ಖುಷಿಯಾಯಿತು.

ಆದರೆ ಆ ಸಂತೋಷ ಬಹಳ ಬೇಗ ವಿಷಾದವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.

ಸಂವಾದದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಭರದಲ್ಲಿ ನೀವು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ತಪ್ಪಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು, ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ನೀವು ನೀಡಿದ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಅಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಉತ್ತರಗಳು ಸಖೇದಾಶ್ಚರ್ಯವನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತು.

ಒಂದೇ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನನಗೆ ನಿರಾಶೆಯಾಯಿತು.

ನನಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಜನಮಿತ್ರ ಸೆಂಥಿಲ್ ಅವರಿಗಿಂತ ಚತುರ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕ ಸಸಿಕಾಂತ್ ಕಂಡರು.

ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಡಬೇಕೆನಿಸಿತು :

1) ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಖeಛಿಟಚಿim ಮಾಡುವುದೆಂದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಸಬಲೀಕರಣಗೊಳಿಸುವುದು ಮಾತ್ರ ಎಂಬ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಅಪಾಯಕಾರಿ:

ಇವತ್ತಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ಶತ್ರುವಾದ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಅನ್ನು ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲೂ ಸೋಲಿಸುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹಲವಾರು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿರೋಧಿ ಜನನಿಷ್ಠರೂ ಕೂಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ವೋಟು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಅದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಜನಪರವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ, ಅದು ಜನಪರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಂದಲ್ಲ. ಬಿಜೆಪಿಯನ್ನು ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಲಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಏಕೈಕ ಕಾರಣಕ್ಕೆ.

ಆದರೆ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ಪಕ್ಷ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಅದನ್ನು ಕೇವಲ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿ ಸೋಲಿಸಲೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಕೂಡ ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದಲ್ಲೂ ಹಾಗೂ ತಾನು ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ಸಾರದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಗಿಂತ ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಭಿನ್ನವಾದ ಪರ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ತಾನು ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಂತೂ ಬಿಜೆಪಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದ ಆಡಳಿತವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕರ್ನಾಟಕಗದಂತಹ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ನೀತಿಗಳನ್ನೇ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಹೀಗಾಗಿ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಸಂಗ್ರಾಮ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಚೆಗೂ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗಿರುವ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ಧೋರಣೆಗಳ ವಿರುದ್ಧವೂ ನಡೆಯಲೇ ಬೇಕಿದೆ. ಆಗ ಮಾತ್ರ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಈ ದೇಶದ ಜನ ಮತ್ತೆ ಖeಛಿಟಚಿim ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ.

ಆದರೆ ನೀವು ಸಂವಾದದುದ್ದಕ್ಕೂ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಖeಛಿಟಚಿim ಮಾಡುವುದೆಂದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಖeಛಿಟಚಿim ಮಾಡುವುದು ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾ ಹೋದಿರಿ. ಇದೊಂದು ಅಪಾಯಕಾರಿ ರಾಜಕೀಯ ಧೋರಣೆ.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಮೇಲೆ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟರ ದಾಳಿ ಸಂವಿಧಾನದ ಮೇಲಿನ ದಾಳಿಯ ಭಾಗ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಹಾಗೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಮೌನ ಅಥವಾ ಸಕ್ರಿಯ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಈ ದೇಶದ ಆದಿವಾಸಿ, ದಲಿತ ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮೇಲೆ, ಕರ್ನಾಟಕದಂತಹ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಶಿಕ್ಷಾ ಭೀತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಮೇಲೆ ಮುಂದುವರಿದಿರುವ ದಾಳಿ ಕೂಡ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ದಾಳಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಅದಕ್ಕೆ ಬಿಜೆಪಿಯಷ್ಟೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಬೆಂಬಲವೂ ಕಾರಣವಲ್ಲವೇ? ಹೀಗಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಸಂವಿಧಾನ ರಕ್ಷಕ ಅಥವಾ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಮಿತ್ರಪಕ್ಷ ಎಂದು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಹೀಗಾಗಿ ಬಿಜೆಪಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಬಲಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಹೋರಾಟದ ಭಾಗವೋ, ಅಷ್ಟೇ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಜನವಿರೋಧಿ ನೀತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟ ಗಳೂ ಕೂಡ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಭಾಗವೇ ಆಗುತ್ತದಲ್ಲವೇ? ಆಗಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಜಾರಿಯಾಗುವುದು ಅದರ ಆರ್ಥಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನೀತಿ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲವೇ?

ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಹೋರಾಟಗಳು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪರವಾಗಿರಬೇಕಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ನಿಮ್ಮ ತರ್ಕವು ಶೋಷಣೆ ಮಾಡುವ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧದ ಜನತೆಯ ಹೋರಾಟಗಳು ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ಪರ ಎಂಬ ತಾರ್ಕಿಕ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಈಗಾಗಲೇ ಕೆಲವು ಅತ್ಯುತ್ಸಾಹಿಗಳು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರಕಾರದ ಜನ ವಿರೋಧಿ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದವರನ್ನು ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ಪರ ಎಂದು ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಹಚ್ಚುವ ಆತ್ಮಘಾತುಕ ವಾದಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಇದು ಮೋದಿ ಭಕ್ತರ ಕುರುಡನ್ನೂ ನೆನಪಿಸುವಂತಿರುತ್ತದೆ.

ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಧಾರ್ಮಿಕ ವೈರುಧ್ಯಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವವರೆಲ್ಲಾ ಹಿಂದೂಗಳೇ ಎನ್ನುವಂತೆ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ವಿರೋಧಿ ಹೋರಾಟವೆಂದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹೋರಾಟ ಮಾತ್ರ ಎಂಬುದು ಆರೆಸ್ಸೆಸ್‌ನ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಧೋರಣೆಯ ನಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರೆಸ್ಸೆಸನ್ನು ವಿರೋಧಿಸು ವವರು ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಅದರ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬಾರದು.

ಅದರಲ್ಲೂ ಈಗ ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಬಿಜೆಪಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಇತರ ಹೋರಾಟ ಧಾರೆಗಳನ್ನು ಗೌಣಗೊಳಿಸುವುದು ಅಥವಾ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು ಆತ್ಮಹತ್ಯಾತ್ಮಕ ಎಂದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಸಾಧ್ಯವಾದಲ್ಲಿ ದಯವಿಟ್ಟು ಒಮ್ಮೆ ನಿಲುವನ್ನು ಮರುಪರಿಶೀಲಿಸಿ.

2) ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿದ್ದು ಬ್ರಿಟಿಷರನ್ನು ಓಡಿಸಲು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ-ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಎಂಬುದು ಇತಿಹಾಸದ ಅತ್ಯಂತ ತಪ್ಪು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ:

ಸಂವಾದದಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡುತ್ತಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿದ್ದೇ ಸಮಾನತೆಯ ಭಾರತಕ್ಕಾಗಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿಬಿಟ್ಟಿರಿ.

ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಸಮಾನತೆ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೇಳುವಂತೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಕಾನೂನಾಗಿಸಿರುವ ಜಾತಿ ವಿನಾಶವಾಗಬೇಕು. ಆರ್ಥಿಕ ಅಸಮಾನತೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಾಗಿಸುವ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಾಶವಾಗಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ಆರ್ಥಿಕತೆ ಜಾರಿಯಾಗಬೇಕು.

ಆದರೆ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಿರೋಧಿ ಹೋರಾಟದ ಮುಂಚೂಣಿ ನಾಯಕರು ಈ ಸಮಾನತಾ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡುವುದಿರಲಿ ಅಸಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದರೇ?

ಗಾಂಧಿಯವರನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಹಲವು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರೂ ಅಸ್ಪಶ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಿಡುಗು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೇನೋ ನಿಜ. ಆದರೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ‘ಜಾತಿವಿನಾಶ’ ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಖಂಡತುಂಡವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬುದು ಕೂಡ ಅಷ್ಟೇ ನಿಜ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾನತೆಗೆ ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರೇ ‘ಜಾತಿ ವಿನಾಶ’ದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೂ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪ್ರಬಲವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರಿಗೂ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು ದೇಶವಿರೋಧಿ ಎಂದು ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿದ್ದರು. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲೂ ಅಪರಾಧ ಎಂದಾಗಿರುವುದು ಅಸ್ಪಶ್ಯತೆಯ ಪಾಲನೆಯೇ ಹೊರತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪಾಲನೆಯಲ್ಲ.

ತಿಲಕ್, ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್‌ರಂಥ ಹಲವಾರು ಗಣ್ಯಾತಿಗಣ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರಂತೂ ಹಿಂದೂ ಐಕ್ಯತೆ ನಿಂತಿರುವುದೇ ಮನುಸ್ಮತಿ ಆಧಾರಿತ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತ ಬಂದರಲ್ಲದೆ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆ, ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ, ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿದರು. ಸಮಾನತೆಯನ್ನಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಸಹ್ಯಗೊಳಿಸುವ ಚಿಂತನೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರೇ ವಿನಾ ಸಮಾಜವಾದಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನಲ್ಲ.

1935ರಲ್ಲಿ Government Of India Act ಪ್ರಕಾರ ಸಮುದಾಯ ಆಧಾರಿತ ಸೀಟು ಮತ್ತು ಚುನಾವಣೆಗಳು ಘೋಷಿತವಾದ ಮೇಲೆ ಹಿಂದೂಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಸಭಾ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆವರೆಗೆ ಹಿಂದೂಗಳೆಂದೇ ಪರಿಗಣಿಸದ ಅಸ್ಪಶ್ಯರನ್ನು ತನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಲು ಅಸ್ಪಶ್ಯತಾ ನಿವಾರಣಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಂಡಿತು. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್‌ರನ್ನು ಪುಸಲಾಯಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡಿತು.

ಹೀಗಾಗಿ ಜಾತಿ ವಿನಾಶ, ಸಮಾನತೆಯ ಆಶಯಗಳ ಹೋರಾಟಗಳು ನಡೆದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನಾಚೆಗೆ . ಫುಲೆ, ಪೆರಿಯಾರ್, ಅಂಬೇಡ್ಕರ್, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಇನ್ನಿತರರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ.

ಈ ಹೋರಾಟಗಳ ಒತ್ತಡ ಹಾಗೂ ಅಂದಿನ ಅಂತರ್‌ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಯುಗಧರ್ಮದ ಭಾಗವಾಗಿ ಆಗಾಗ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಹೇಳಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಸಮಾಜವಾದದ ಮಾತುಗಳು ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿತ್ತಷ್ಟೇ. ಜಾತಿ ವಿನಾಶದ ಮಾತನ್ನಂತೂ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅಂತಹವರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರೂ ಎತ್ತುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ ಕೂಡ ದೇಶದೆಲ್ಲೆಡೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸರಕಾರಗಳೇ ಬಂದರೂ ಕನಿಷ್ಠ ಭೂಮಿ ಹಂಚಿಕೆಯಂಥ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಕೂಡಾ ಎಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವಾದಿ, ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಚಳವಳಿಗಳಿದ್ದವೋ ಅಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಅಂಥ ಚಳವಳಿಗಳು ಇದ್ದ ಎರಡು ಮೂರು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಭೂ ಸುಧಾರಣೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಜಾರಿಯಾಯಿತು.

ಹೀಗಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಮಾನತೆಗಾಗಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿತು ಎಂದರೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್, ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್ ಮುಂತಾದವರು ಗೋರಿಯಲ್ಲೂ ಚಡಪಡಿಸಿಯಾರು.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಗಲೂ ಈಗಲೂ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹಿಂದುಳಿದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಅದು ಆಗಲೂ ಈಗಲೂ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿ ಹಾಗೂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಶಾಹಿ ಪಕ್ಷವೇ ಆಗಿದೆ.

ಆದರೆ ಈಗ ಅದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಪೆಡಂಭೂತವಾದ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಎದುರಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ಸೋಲಿಸಲೇ ಬೇಕು. ಆದರೆ ಆ ಅಗತ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಅಸಲು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಸುಳ್ಳಾಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲವೇ?

3) ಫ್ಯಾಶಿಷ್ಟರ ಅಸಲಿ ಉದ್ದೇಶ ಜಾತಿ, ವರ್ಗ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ಅಸಮಾನತೆಯ ಮುಂದುವರಿಕೆ-ಮುಸ್ಲಿಮ್ ದಾಳಿ ನೆಪ ಮಾತ್ರ ಎಂಬ ನಿಮ್ಮ ಹೇಳಿಕೆ ಸರಿ. ಆದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಜಾತಿ ವಿನಾಶ ಮತ್ತು ಸಮಾಜವಾದಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವಿಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ಅನ್ನು ಸೋಲಿಸುತ್ತದೆ?

ಫ್ಯಾಶಿಷ್ಟರ ಅಸಲಿ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ನೀವು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಹೇಳಿದಿರಿ. ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಜಾತಿ ವಿನಾಶ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿದೆಯೇ? ಈ ರಾಹುಲ್ ಗಾಂಧಿಯವರ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಬಿಡಿ. ಗಾಂಧಿ-ನೆಹರೂ ಕಾಲದ ಕಾಂಗ್ರೆಸೇ ಹೇಗೆ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ರಕ್ಷಕವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಹೇಳುತ್ತಾ ಬಂದರಲ್ಲವೇ? ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ತಮ್ಮ ಮಂತ್ರಿ ಹುದ್ದೆಗೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಹಿಂದೂ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಕನಿಷ್ಠ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೊಡಲು ಕೂಡ ಉದ್ಧಾಮ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕತ್ವ ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದಕ್ಕಲ್ಲವೇ?

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಿರೋಧಿ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಗಳಾಗಿದ್ದ ತಿಲಕ್, ಪಟೇಲ್, ಮೋತಿ ಲಾಲ್ ನೆಹರೂ ಇನ್ನಿತರರು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಎಂತಹ ಜಾತಿವಾದಿ, ಪುರುಷಾಧಿಪತ್ಯ ಪ್ರತಿಪಾದಕ ಪ್ರತಿಗಾಮಿಗಳಾಗಿದ್ದರು ಎಂಬುದು ಈಗ ಎಲ್ಲರೂ ಬಲ್ಲ ಸಂಗತಿ. ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರೂ ಕೂಡ ಮೀಸಲಾತಿಯಂತಹ ನೀತಿಗಳಿಂದ ದೇಶದ ದಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಕ್ಷಮತೆ ತಗ್ಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಇಂದು ಸಂಘಿಗಳು ಕೂಡ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ನಟಿಸುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನಾಚೆಗೆ ನಡೆದ ದಮನಿತ ಜಾತಿಗಳ ನಿರಂತರ ಹೋರಾಟ ಹಾಗೂ ದಮನಿತ ಜನರ ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಪ್ರಜ್ಞೆ.

ಆ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಈ ದೇಶ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಜಾತಾಂತ್ರಿಕವಾದದ್ದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಕಾಂಗ್ರೆಸೇತರ ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ವಿರೋಧಿ ಚಳವಳಿಗಳೇ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನೊಳಗೆ ಅವಕ್ಕೆ ಜಾಗವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇದ್ದಿದ್ದರೆ 1990ರ ನಂತರ ಕಾಂಗ್ರೆಸನ್ನು ಸೀಳಿಕೊಂಡು ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯ ಪ್ರತಿಪಾದಕ ಹಾಗೂ ದಲಿತ ಬಹುಜನ ಪಕ್ಷಗಳು ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಬಲ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗಲೂ ಇಡಬ್ಲ್ಯುಎಸ್ ಮೀಸಲಾತಿ ಎಂಬ ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅನ್ಯಾಯದ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಮೋದಿ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದ್ದರೂ ಅದರ ಮೂಲ ಕರಡು 2010 ರಲ್ಲಿ ಯುಪಿಎ ಸರಕಾರದ್ದೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲವೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿ ಸಿದ್ದು??

ಆದ್ದರಿಂದ ಸಂಘಿ ಫ್ಯಾಶಿಸಂ ನ ಅಸಲೀ ಉದ್ದೇಶ ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೀಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪುನರ್ ಸ್ಥಾಪನೆ ಎಂದಾದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ವಿನಾಶದ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ, ರಾಜಕೀಯ ಹಾಗೂ ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಅಥವಾ ಯೋಜನೆಯೂ ಇಲ್ಲದ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿವಾದಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹಾಗೂ ಇತರ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳೂ ಕೂಡ ಫ್ಯಾಶಿಸಂಗೆ ಪೂರಕ ಪಕ್ಷ ಎಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇ?

ಹೀಗಾಗಿ ಸಮಾಜವಾದ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವಿನಾಶದ ಬುನಾದಿಯ ಮೇಲೆ ನೈಜ ಫ್ಯಾಶಿಸ್ಟ್ ಚಳವಳಿಯೊಂದರ ಅಗತ್ಯ ಇದೆ ಎಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇ?