ಹೊಸ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕಾಯ್ದೆಗಳು : ಹೆಚ್ಚಲಿರುವ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ದಾಳಿಗಾಗಿ ದೇಶದ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ?

ಯಾವ ತಯಾರಿ, ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಹಾಗೂ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಲಭ್ಯತೆಯ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿರುವ ಈ ಹೊಸ ಕಾನೂನುಗಳ ಉದ್ದೇಶವೇ ಜನರನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದಕರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ, ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಪರ ಹಾಗೂ ಜನಶೋಷಕನೀತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಜನಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಟೆರರಿಸ್ಟ್ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗಿಂತ ಕ್ರೂರವಾದ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನೇ ಹೊಂದಿದೆ.

ದೇಶದ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಹೇರುವ ಹುನ್ನಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಹೊಸ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಹೊಸ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕಾಯ್ದೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಜನತೆ ದೊಡ್ಡ ಹೋರಾಟವನ್ನೇ ಹೂಡಬೇಕಿದೆ.

ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಯ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ 49ನೇ ವರ್ಷವನ್ನು ತಾವು ಬಹುದೊಡ್ಡ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರವಾದಿಗಳೆಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಳಸಿಕೊಂಡ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಇದೇ ಜುಲೈ 1ನೇ ತಾರೀಕಿನಿಂದ ಹೊಸ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕಾಯ್ದೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ದೇಶದ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸ್ ರಾಜ್ ಅನ್ನು ಹೇರಿದೆ. ಬ್ರಿಟಿಷರು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದ್ದ ಈ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಭಾರತೀಕರಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಹೊಸ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕಾಯ್ದೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಬದಲು ಮಾಡಿರುವುದು ಕೇವಲ ಅದರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ. ಇಂಡಿಯನ್ ಪೀನಲ್ ಕೋಡ್ ಅನ್ನು ‘ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯ ಸಂಹಿತೆ’ ಎಂದೂ, ‘ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಪ್ರೊಸಿಜರ್ ಕೋಡ್’-‘ಸಿಅರ್ಪಿಸಿ’ಯನ್ನು ‘ಭಾರತೀಯ ನಾಗರಿಕ ಸುರಕ್ಷಾ ಸಂಹಿತೆ’ ಎಂದೂ, ಇಂಡಿಯನ್ ಎವಿಡೆನ್ಸ್ ಆ್ಯಕ್ಟ್ ಅನ್ನು ‘ಭಾರತೀಯ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಅಧಿನಿಯಮ’ ಎಂದೂ ಬದಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹೀಗೆ ಭಾಷೆ ಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತೀಕರಣ ಮಾಡಿರುವುದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಶೇ. 90ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಂಶಗಳು ಹಳೆಯ ಕೋಡಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದವೇ ಆಗಿವೆ.

ಗೇಣುದ್ದ ಮಾರ್ಪಾಡು- ಅಳುದ್ದ ಪ್ರಚಾರ

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹಾಲಿ ಹಳೆಯ ಸಿಆರ್ಪಿಸಿಯಲ್ಲಿ 56 ಸ್ವರೂಪದ 484 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳಿವೆ. ಈಗ ಸಿಆರ್ಪಿಸಿಯಲ್ಲಿದ್ದ 9 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೆಗೆದು, 9 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಉಳಿದಂತೆ ಸುಮಾರು 160 ಸೆಕ್ಷನ್ ಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಅದೇ ರೀತಿ ಹಳೆಯ ಐಪಿಸಿಯಲ್ಲಿ 511 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳಿದ್ದವು. ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ 356 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳು ಮಾತ್ರ ಇವೆ. ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಸೂಚಿಸಲಾಗಿದ್ದ ಹಲವಾರು ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಬಗೆಯ ಅಪರಾಧಗಳಡಿ ತಂದಿರುವುದು ಈ ಇಳಿಕೆಗೆ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರಣ. ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ಐಪಿಸಿಯಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೆಗೆದುಹಾಕಿರುವುದು ಕೇವಲ 28 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿಸಿರುವುದು ಕೇವಲ 8 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳನ್ನು.

ಹಾಗೆಯೇ ಹಳೆಯ ಇಂಡಿಯನ್ ಎವಿಡೆನ್ಸ್ ಆ್ಯಕ್ಟ್ನಲ್ಲಿ 166 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳಿದ್ದವು. ಈಗ ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ತಂದಿರುವ ಭಾರತೀಯ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಬಿಲ್ ನಲ್ಲಿ 170 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳಿವೆ. ಸರಕಾರವೇ ಹೇಳಿರುವ ಪ್ರಕಾರ ಹಳೆಯ ಕಾಯ್ದೆಯಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೆಗೆದಿರುವುದು ಕೇವಲ ಐದು ಸೆಕ್ಷನ್ ಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ. ಒಂದನ್ನು ಹೊಸದಾಗಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ ಹಾಗೂ 23 ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಆದರೆ ಬದಲು ಮಾಡಿರುವ ಶೇ.10 ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ದೇಶವನ್ನು ಮತ್ತು ದೇಶದ ಜನರನ್ನು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಮಾಡುವ ಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಅಪರಾಧವೆಂದು ಘೋಷಿಸುವ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಗೃಹಮಂತ್ರಿ ಅಮಿತ್ ಶಾ ಈ ಪೊಲೀಸ್ ರಾಜ್ ಸ್ವರೂಪದ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ತ್ವರಿತ ನ್ಯಾಯ ವಿಲೇವಾರಿಯೇ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಗಳ ಉದ್ದೇಶವೆಂದು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಜನದ್ರೋಹಿ ಕುತಂತ್ರವಾಗಿದೆ. ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಕೂಡ ಈ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ಸುಧಾರಣೆಗಳ ಪ್ರಸ್ತಾಪಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟು ಅದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ಹಾಗೂ ಆಘಾತಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳ ವಿಷಯವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿರುವ ಅಪರಾಧಗಳು, ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯ ಸುರಕ್ಷಾ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ ನಾಗರಿಕರ ಮೇಲೆ ಪೊಲೀಸರು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಅಧಿಕಾರ ಚಲಾಯಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದಂತೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಪ್ರಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ರಕ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಹಾಕಿ ಪೊಲೀಸ್ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಅವಕಾಶಗಳು ಮೋದಿ ಸರಕಾರದ ಅಸಲಿ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ಬಯಲು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ

ರಾಜದ್ರೋಹವನ್ನು ದೇಶದ್ರೋಹಗೊಳಿಸಿದ ಮೋದಿ ಸಂಹಿತೆ

ಹೊಸ ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಾ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ ರಾಜದ್ರೋಹ -ಸೆಡಿಷನ್ ಪದವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸೆಡಿಷನ್ ರೀತಿಯ ಅಪರಾಧವನ್ನು ಹೊಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದಡಿಯಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಷನ್ 150ರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ:

‘‘Whoever, purposely or knowingly, by words, either spoken or written, or by signs, or by visible representation, or by electronic communication or by use of financial mean, or otherwise, excites or attempts to excite, secession or armed rebellion or subversive activities, or encourages feelings of separatist activities or endangers sovereignty or unity and integrity of India; or indulges in or commits any such act shall be punished with imprisonment for life or with imprisonment which may extend to seven years and shall also be liable to fine’’

ಅಂದರೆ

‘‘ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಬರಹ ಅಥವಾ ಮಾತುಗಳ ಮೂಲಕ, ಸಂಜ್ಞೆಗಳ ಮೂಲಕ, ದೃಶ್ಯ ಸಂಕೇತಗಳ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ಸಂವಹನದ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ಹಣಕಾಸು ಸಾಧನಗಳ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ಇನ್ನು ಯಾವುದೇ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಸಾರ್ವಭೌಮತೆ ಹಾಗೂ ಐಕ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ ತರುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ, ಬುಡಮೇಲು ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ದೇಶ ವಿಭಜನಾ ಅಥವಾ ಸಶಸ್ತ್ರ ಬಂಡಾಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಅಥವಾ ಏಳು ವರ್ಷ ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ದಂಡವನ್ನು ಕೂಡ ವಿಧಿಸುವ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುವರು’’

ಆದರೆ ಸೆಕ್ಷನ್ 150ರ ಪ್ರಕಾರ ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾ ಮನೋಭಾವದ ಉತ್ತೇಜನ ಮತ್ತು ಬುಡಮೇಲು ಕೃತ್ಯಗಳು ಯಾವುವು ಎಂಬುದು ನಿರ್ವಚನ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಅವಿಶ್ವಾಸ ಮೂಡಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ದೇಶದ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತ್ಯೇಕತಾ ಭಾವನೆ ಮೂಡಿಸುವ ಅಪರಾಧದ ಭಾಗವೇ ಎಂದು ಬಿಜೆಪಿ ಸರಕಾರಗಳು ಉದ್ದಕ್ಕೂ ವಾದಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಮಸೂದೆಯ ಈ ಸೆಕ್ಷನ್ 150 ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಸುವನ್ನೇ ತುಂಬುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಏಳು ವರ್ಷಗಳಿಂದ- ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಅಮಾಯಕರಿಗೆ ಕೆಳಹಂತದ ಕೋರ್ಟುಗಳಲ್ಲಿ ಜಾಮೀನು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮೇಲಿನ ಹಂತದಲ್ಲೂ ಕಷ್ಟ.

ಜನಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಟೆರರಿಸ್ಟ್ ಎನ್ನುವ ಬಿಎನ್ಎಸ್ ಕಾಯ್ದೆ

ಮೋದಿ ಸರಕಾರದ ಭಾರತೀಯ ನ್ಯಾಯ ಸಂಹಿತೆ- ಬಿಎನ್ಎಸ್- ಎಂಬ ಈ ಹೊಸ ಶಿಕ್ಷಾ ಸ್ಮತಿಯಲ್ಲಿ UAPA ನಂತಹ ವಿಶೇಷ ಕಾಯ್ದೆಗಳಡಿಯಿದ್ದ ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಶಿಕ್ಷಾ ಸ್ಮತಿಯಡಿ ತಂದಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಟೆರರಿಸಂ ಎಂದರೆ ಬಾಂಬು, ಬಂದೂಕು ಬಳಸಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಶಾಂತಿ, ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆ, ವಿಭಜನೆ ಮತ್ತು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಉಂಟು ಮಾಡುವುದು ಎಂದು ನಿರ್ವಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ.

ಈ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 111. (iv)ನಲ್ಲಿ ‘‘an act of detaining any person and threatening to kill or injure such person in order to compel the Government to do or abstain from doing any act..’’ ಎಂಬ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಅಪರಾಧಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ

‘‘ಸರಕಾರವು ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಲು ಅಥವಾ ಮಾಡದಿರಲು ಯಾವುದಾದರೂ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಅಥವಾ ಗಾಯಗೊಳಿಸುವ ಬೆದರಿಕೆ ಒಡ್ಡುವುದು’’ ಸಹ ಈ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯಾಗುತ್ತದೆ! ಅಂದರೆ ರೈತರು ಮತ್ತು ಆದಿವಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ಎತ್ತಂಗಡಿ ಮಾಡಲು ಬರುವ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಘೇರಾವ್ ಹಾಕುವುದನ್ನೂ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಬಹುದು. ಅಷ್ಟು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ಅದೇ ಸೆಕ್ಷನ್ನಿನ

111 6) a) commits, or attempts, or conspires to commit terrorist acts by any means, directly or indirectly;’’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಅಂದರೆ

‘‘ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿಯೋ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿಯೋ, ಇನ್ನು ಯಾವುದಾದರೂ ಬಗೆಯಿಂದ ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ ಅಥವಾ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ ಅಥವಾ ಸಂಚು ಮಾಡಿದರೆ’’... ಅದನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಕೃತ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಬಗೆಯೆಂದರೇನು? ಪರೋಕ್ಷ ರೀತಿ ಎಂದರೇನು? ಎಂಬುದನ್ನು ಮಸೂದೆಯು ಅಮೂರ್ತವಾಗಿರಿಸಿದೆ. ಇಂತಹ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡೇ ಸರಕಾರವು ಅಮಾಯಕ ರೈತರನ್ನು, ಆದಿವಾಸಿಗಳನ್ನು, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರನ್ನು ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಜೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಹಾಕಿದೆ. ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಅವರುಗಳು ಅಮಾಯಕರೆಂದು ಸಾಬೀತಾಗಿ ಜೈಲಿನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಉದ್ದಿಮೆಗಳಿಗಾಗಿ ರೈತರ-ಆದಿವಾಸಿಗಳ ಜಮೀನನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುವ, ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮೇಲೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಶೋಷಕ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿರುವ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಅಂಥ ಹೋರಾಟಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಪುಟಿದೇಳಬಹುದಾದ ಜನಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಹತ್ತಿಕ್ಕುವ ಸಲುವಾಗಿಯೇ ಈ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಗಳನ್ನು ತಂದಿದೆ.

ಪೊಲೀಸ್ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಬಿಎನ್ಎಸ್ಎಸ್

ಈ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಸಿಆರ್ಪಿಸಿಯ ಬದಲಿಗೆ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಭಾರತೀಯ ನಾಗರಿಕ ಸುರಕ್ಷಾ ಸಂಹಿತೆ- ಬಿಎನ್ಎಸ್ಎಸ್- ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿದೆ. ಮೊದಲಿನ ಸಿಆರ್ಪಿಸಿ ಪ್ರಕಾರ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಂಧನ, ಕಸ್ಟಡಿ, ವಿಚಾರಣೆ, ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಂಗ್ರಹ ಇತ್ಯಾದಿ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲೂ ಅಮಾಯಕರ ಮೇಲೆ ಪೊಲೀಸರು ದೌರ್ಜನ್ಯ ಮಾಡದಂತೆ ತಡೆಯಲು ಪೊಲೀಸರು ಅನುಸರಿಸಲೇಬೇಕಿದ್ದ ಹಲವಾರು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಡಿ.ಕೆ. ಬಸು, ಲಲಿತ್ ಕುಮಾರಿ ಇನ್ನಿತರ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟು ಪೊಲೀಸರ ಅಧಿಕಾರ ದುರ್ಬಳಕೆಯನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವ ಹಲವಾರು ನಿರ್ದೇಶನಗಳನ್ನು ನೀಡಿತ್ತು.

ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಕಸ್ಟಡಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದ, ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಎಫ್ಐಆರ್ ದಾಖಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ, ಅತಿ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 14 ದಿನಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪೊಲೀಸ್ ಕಸ್ಟಡಿಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ, ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಸ್ವರೂಪದ ಕಲಮುಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯ ಮಾಡುವ ಮುನ್ನ ಪೊಲೀಸ್ ಉನ್ನತಾಧಿಕಾರಿಯ ಲಿಖಿತ ಅನುಮತಿ ಕಡ್ಡಾಯ ಮಾಡುವಂಥ ಪ್ರಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಕಾನೂನುಗಳು ಪೊಲೀಸ್ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಪೊಲೀಸ್ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸುವ ಆಶಯವನ್ನಾದರೂ ಹೊಂದಿದ್ದವು.

ಆದರೆ ಮೋದಿ ಸರಕಾರದ ಈ ಹೊಸ ಬಿಎನ್ಎಸ್ಎಸ್ ಕಾನೂನು ಅಮಾಯಕರಿಗಿದ್ದ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ತೆಗೆದು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ ಉದಾಹರಣೆಗೆ:

-ಸಂತ್ರಸ್ತರು ಠಾಣೆಗೆ ದೂರನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿದರೆ ಎಫ್ಐಅರ್ ದಾಖಲು ಮಾಡದೆ ಠಾಣೆಯಲ್ಲೇ ಬಲಿಷ್ಠರ ಪರವಾಗಿ ನ್ಯಾಯ ಪಂಚಾಯತಿ ಮಾಡುವ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತಡೆಯಲೆಂದೇ 2014ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ದೂರುಗಳನ್ನು ಎಫ್ಐಆರ್ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮೋದಿಯ ಹೊಸ ಕಾನೂನು 3-7 ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯವರೆಗಿನ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಬಹುದಾದ ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ಅಂದರೆ ಕೊಲೆ ಪ್ರಯತ್ನ, ಆಕ್ರಮಣ, ದರೋಡೆ, ಆ್ಯಸಿಡ್ ದಾಳಿಯಂಥ 88 ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟಂತೆ ಬರುವ ದೂರುಗಳು ಎಫ್ಐಆರ್ ಮಾಡಲು ಯೋಗ್ಯವೋ ಅಲ್ಲವೋ ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಠಾಣೆಯ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗೆ ಮರಳಿಸಿದೆ.

-ಈ ಹಿಂದೆ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಸಂಬಂಧಿ ಅಪರಾಧಗಳ ಕಾನೂನನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವ ಮುನ್ನ ಠಾಣಾಧಿಕಾರಿ ಎಸ್ಪಿ ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಗಮನಕ್ಕೆ ತಂದು ಲಿಖಿತ ಅನುಮತಿ- ಸ್ಯಾಂಕ್ಷನ್- ಪಡೆಯಬೇಕಿತ್ತು. ಈಗ ಅದರ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.

-ಈವರೆಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಆರೋಪಿಯನ್ನು ಪೊಲೀಸರು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 14 ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಕಸ್ಟಡಿಗೆ ಕೇಳಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಈ ಅವಧಿಯನ್ನು 60-90 ದಿನಗಳವರೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ.

- ಪೊಲೀಸರು ಈವರೆಗೆ 90 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಚಾರ್ಜ್ಶೀಟನ್ನು ದಾಖಲಿಸಬೇಕಿತ್ತು. 90 ದಿನಗಳೊಳಗೆ ದಾಖಲಿಸದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆರೋಪಿಗೆ ಡಿಫಲ್ಟ್ ಜಾಮೀನು ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕೇವಲ ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಈ ಅವಧಿಯನ್ನು 180 ದಿನಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ಆ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಈ ಹೊಸ ಕಾನೂನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲೂ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಒದಗಿಸಿ ಅಮಾಯಕರನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜೈಲಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುವುದನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿದೆ.

- ಮೊದಲು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಕೈಕೋಳ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಪೊಲೀಸರ ಕ್ರಮವನ್ನು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿತ್ತು. ಈಗ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಕಾಲದಂತೆ ಭಾರತೀಯ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಕೇವಲ ಆರೋಪಿಗಳಾಗಿದ್ದರೂ ಕೈಕೋಳ ಹಾಕಿ ಅವಮಾನಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಮೋದಿ ಸರಕಾರ ಕೆಲವು ಶರತ್ತುಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸಿ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದೆ.

- ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಈವರೆಗೆ ರಾತ್ರಿ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಅದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ಶರತ್ತಿನೊಂದಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗಿದೆ.

- ಆರೋಪಿಯು ಬಂಧನದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಅದನ್ನು ತಡೆಯುವ ಅವಕಾಶ ಅರ್ಥಾತ್ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಅರ್ಥಾತ್ ನಕಲಿ ಎನ್ಕೌಂಟರ್ಗೆ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಇದಲ್ಲದೆ ಹೊಸ ಭಾರತೀಯ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಅಧಿನಿಯಮದ ಪ್ರಕಾರ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಂಗ್ರಹ, ವಿಚಾರಣೆಗಳನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯ ವೀಡಿಯೊಗ್ರಫಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಅಲ್ಲದೆ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಂಗ್ರಹ ಮಾಡುವಾಗ ಪೊಲೀಸರ ಜೊತೆ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಫೊರೆನ್ಸಿಕ್ ಪರಿಣಿತರು ಇರಬೇಕು ಮತ್ತು ಸರಕಾರೇತರ ಫೊರೆನ್ಸಿಕ್ ಪರಿಣಿತರು ಫೊರೆನ್ಸಿಕ್ ವರದಿ ಕೊಡಬೇಕು. ಆದರೆ ಇಂದು ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇವನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಬೇಕಾದ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಾಗಲೀ, ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಾಗಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸದಿದ್ದರೆ ಅದೇ ಆರೋಪಿಯ ಬಿಡುಗಡೆಗೂ ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಅಮಿತ್ ಶಾ ಅವರು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯ ತೀರ್ಮಾನ ಕೊಡಲಾಗುವುದು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಫೊರೆನ್ಸಿಕ್ ವರದಿಗಳು ಬರುವುದೇ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ!

ಹೀಗಾಗಿ ಅಮಿತ್ ಶಾ ಅವರ ಘೋಷಣೆಯೂ ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಈ ಹೊಸ ಫೊರೆನ್ಸಿಕ್ ಶರತ್ತುಗಳು ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಆರೋಪಿಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ರಹದಾರಿಯೂ ಆಗಿದೆ.

ಹೊಸ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಸೋಲಿಸೋಣ

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ ತಯಾರಿ, ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಹಾಗೂ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಲಭ್ಯತೆಯ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿರುವ ಈ ಹೊಸ ಕಾನೂನುಗಳ ಉದ್ದೇಶವೇ ಜನರನ್ನು ಭಯೋತ್ಪಾದಕರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ, ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಪರ ಹಾಗೂ ಜನಶೋಷಕನೀತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಜನಹೋರಾಟಗಳನ್ನು ಟೆರರಿಸ್ಟ್ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಗಿಂತ ಕ್ರೂರವಾದ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನೇ ಹೊಂದಿದೆ.

ದೇಶದ ಮೇಲೆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಹೇರುವ ಹುನ್ನಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ಹೀಗಾಗಿ ಈ ಹೊಸ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಹೊಸ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕಾಯ್ದೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಜನತೆ ದೊಡ್ಡ ಹೋರಾಟವನ್ನೇ ಹೂಡಬೇಕಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಜನಸಂಘಟನೆಗಳು ಈ ಹೊಸ ಕಾಯ್ದೆಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಜನರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ಅಲ್ಲವೇ?