ಈರುಳ್ಳಿ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಅಂತ್ಯ ಯಾವಾಗ?

ಸಾಗುವಳಿ ಪ್ರದೇಶದ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಭಾರತದ ಈರುಳ್ಳಿ ಎಕರೆ ಚೀನಾಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈರುಳ್ಳಿ ಕೃಷಿಗಾಗಿ ಜಾಗತಿಕ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಶೇ.27ರಷ್ಟಿದೆ. ಅಗ್ರ 10 ಈರುಳ್ಳಿ ಉತ್ಪಾದಕರಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಯುಎಸ್, ಭಾರತದ ಇಳುವರಿಗಿಂತ ನಾಲ್ಕು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಿ ರೈತರಿಗೆ ನೆರವಾಗಬೇಕಿದೆ.

ಈರುಳ್ಳಿಯು ಗಿಡಮೂಲಿಕೆಗಳ ಆಲಿಯಮ್ ಕುಟುಂಬದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಚೀವ್ಸ್, ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ಸ್ಕಲ್ಲಿಯನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಲೀಕ್ಸ್ ಸಹ ಸೇರಿವೆ. ಆಲಿಯಮ್ ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ವಿಶಿಷ್ಟತೆ, ಕಟುವಾದ ಸುವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಔಷಧೀಯ ಗುಣಗಳಿಗಾಗಿ ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಈರುಳ್ಳಿ ಗಾತ್ರ, ಆಕಾರ, ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಪರಿಮಳದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಧಗಳು ಕೆಂಪು, ಹಳದಿ ಮತ್ತು ಬಿಳಿ ಈರುಳ್ಳಿ. ಸುವಾಸನೆಯು ಸಿಹಿ ಮತ್ತು ರಸಭರಿತವಾದ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ, ಮಸಾಲೆಯುಕ್ತ ಮತ್ತು ಚುರುಕಾಗಿರಬಹುದು, ಆಗಾಗ ಅವು ಬೆಳೆದು ಸೇವಿಸುವ ಋತುವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ಸಂಸ್ಥೆ (ಎಫ್‌ಎಒ) ಪ್ರಕಾರ, ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಪ್ರತಿವರ್ಷ 105 ಶತಕೋಟಿ ಪೌಂಡ್ ಈರುಳ್ಳಿ ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಈರುಳ್ಳಿ, ಸರಕಾರ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ

ಈರುಳ್ಳಿ ಈ ಹಿಂದೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಿದೆ, ಸರಕಾರಗಳನ್ನು ಉರುಳಿಸಿದೆ. 1980ರ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮತದಾನದ ಪ್ರಮುಖ ಅಜೆಂಡಾವಾಯಿತು: ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಪ್ರಚಾರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ಬಳಸಿ ಕೊಂಡರು. 1998ರಲ್ಲಿ, ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆ ದಿಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸರಕಾರದ ಅವನತಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ ವಾಗಿದೆ. ರಾಜಸ್ಥಾನದಲ್ಲೂ ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಚರ್ಚೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ನವೆಂಬರ್ 2010 ರಲ್ಲಿ, ನಾಸಿಕ್ ನಂತಹ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅತಿಯಾದ ಮಳೆಯು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಈರುಳ್ಳಿ ಆಗಮನವನ್ನು ವಿಳಂಬಗೊಳಿಸಿತು. ಆಗಿನ ಪ್ರಧಾನಿ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ರಫ್ತು ನಿಷೇಧಿಸಿ, ಆಮದು ತೆರಿಗೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದರು. 2013 ಮತ್ತು 2015ರಲ್ಲಿ ಬೆಲೆಗಳು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಏರಿಕೆಯಾಗಿವೆ. 2015 ರಲ್ಲಿ ದಿಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಲ್ಲರೆ ಬೆಲೆ ಕೆಜಿಗೆ 80 ರೂ. ಏರಿದ್ದಕ್ಕೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಮತ್ತು ಅಫ್ಘಾನಿಸ್ತಾನದಿಂದ ಈರುಳ್ಳಿ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಮೇ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉತ್ಪಾದನೆ ಬರುವುದರಿಂದ ಆಧುನಿಕ ಕೋಲ್ಡ್ ಸ್ಟೋರೇಜ್ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ತಜ್ಞರು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿದರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಮಧ್ಯ ಪ್ರದೇಶ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ.

ಕೃಷಿ ತಜ್ಞರು ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ/ಬೃಹತ್ ಗ್ರಾಹಕರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಂಡ ಈರುಳ್ಳಿಯನ್ನು ಬಳಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಈರುಳ್ಳಿ ರಫ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಮತ್ತು ಯುಎಇ ಭಾರತದ ಈರುಳ್ಳಿಯ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ತಾಣಗಳಾಗಿವೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ, 2019-20ರ ಮೊದಲ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಈರುಳ್ಳಿ ರಫ್ತು 154.5 ಮಿಲಿಯನ್ ಆಗಿತ್ತು. ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಕೆಜಿಗೆ 70- 80 ಮುಟ್ಟಿದ ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದ ಬೆಲೆಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಸರಕಾರವು ಈರುಳ್ಳಿ ರಫ್ತು ಮಾಡುವುದನ್ನು ತಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ನಿಷೇಧಿಸಿದೆ. ನಿಷೇಧವು ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಈರುಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ವಾಣಿಜ್ಯ ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕಾ ಸಚಿವಾಲಯದ ಅಧೀನದಲ್ಲಿರುವ ವಿದೇಶಿ ವ್ಯಾಪಾರ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ಸರಕು ರಫ್ತು ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿ ಅಧಿಸೂಚನೆಯನ್ನು ಹೊರಡಿಸಿದೆ. ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯು ಸರಕಾರವನ್ನು ಹೈಪರ್‌ಆಕ್ಟಿವ್ ಆಗಿ ಮಾಡುವಾಗ, 2019 ಜನವರಿಯಿಂದ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ತಡವಾಗಿ ಖಾರಿಫ್ ಮತ್ತು ರಬಿ ಈರುಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಲಸಲ್ಗಾಂವ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಗಟು ಬೆಲೆ ಕೆಜಿ 4-10/ಕೆಜಿ ನಡುವೆ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಜಿಗೆ 2 ರೂ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ (ಎನ್‌ಎಚ್‌ಆರ್‌ಡಿಎಫ್) ಅಂದಾಜಿನಂತೆ ಇದು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ 9-10/ಕೆಜಿ ವೆಚ್ಚಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಇದರರ್ಥ ಈರುಳ್ಳಿ ಮಾರಾಟದಿಂದ 2019ರಲ್ಲಿ ರೈತರಿಗೆ ಭಾರೀ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಇದು ನೂರಾರು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳಿಗೆ ತಲುಪಿದೆ. ಗ್ರಾಹಕರನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಈರುಳ್ಳಿ ರೈತರನ್ನು ಬೆಲೆ ಕುಸಿತದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಸರಕಾರವು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೈಪರ್ ಆಕ್ಟಿವ್ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಬಹುಶಃ ಈ ಸ್ಟ್ರೈಕ್‌ಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದಿತ್ತು.

ಈರುಳ್ಳಿ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣ

ದೇಶೀಯ ಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಶಸ್ತ್ರ ಪಡೆಗಳು, ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್ ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಂಡ ಈರುಳ್ಳಿ (ಚಕ್ಕೆಗಳು, ಪುಡಿ, ಸಣ್ಣಕಣಗಳು) ಬಳಕೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಆಹಾರ ಸಂಸ್ಕರಣಾ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳ ಸಚಿವಾಲಯ (MOFPI) ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿರಬೇಕು.

ಪ್ರಸ್ತುತ, ಭಾರತವು ತನ್ನ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಂಡ ಈರುಳ್ಳಿಯ ಶೇ.85 ರಷ್ಟನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಂಡ ಈರುಳ್ಳಿಯನ್ನು ಅತಿದೊಡ್ಡ ರಫ್ತು ಮಾಡುವ ದೇಶವಾಗಿದೆ. ನಿರ್ಜಲೀಕರಣಗೊಂಡ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಅಗ್ಗವಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಬಾಳಿಕೆ ಬರುವವು. ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿನ ಏರಿಕೆಯನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಇದು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ವರ್ಗೀಸ್ ಕುರಿಯನ್ ಸೂತ್ರ

ವರ್ಗೀಸ್ ಕುರಿಯನ್ ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಒಂದು ಪರಿಹಾರ ಸೂತ್ರ ಹೀಗಿದೆ. ಗ್ರಾಹಕ ಪರಿಸರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ರೈತ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ, ಜಾಗತಿಕ ನಿಯಮದಂತೆ ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ರೈತರಿಗೆ, ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಪ್ರೊಸೆಸರ್-ಅಗ್ರಿಗೇಟರ್(ಸಂಸ್ಕರಣ) ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ, ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಬದಲು, ಕುರಿಯನ್ ಅವರು ರೈತನು ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಲೆಯ ಕನಿಷ್ಠ 50 ಪ್ರತಿಶತವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅವರ ಒತ್ತಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಲೆಗಳು ಇಳಿಯದಂತೆ ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಕುರಿಯನ್ ಎನ್‌ಡಿಡಿಬಿ (ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಡೈರಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಂಡಳಿ) ಯನ್ನು ಬಳಸಿದರು, ಇದು ಯಾವುದೇ ಹಾಲನ್ನು ವಾಣಿಜ್ಯ ಖರೀದಿಯಂತೆ ಅಥವಾ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾಲುವೆ ನೀಡುವ ಏಜೆನ್ಸಿಯಾಗಲು ಅವಕಾಶವಿತ್ತು. ಎನ್‌ಡಿಡಿಬಿ ಇವುಗಳನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಹಾಲಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಬೆಲೆ ಎಂದಿಗೂ ಹಾನಿಯಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರವು ಈ ನಿಯಮವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಹಾಲು ಮತ್ತು ಹಾಲಿನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದಾಗ ರೈತರು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಸಂಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದರು. ಎನ್‌ಡಿಡಿಬಿ ನಂತರ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಈ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಸಫಲ್ (ಸಬ್ಜಿ ಮತ್ತು ಫಲ್ ಅಥವಾ ಅನೇಕ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿ) ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲು ಹೋಯಿತು. ಆದರೆ ಅದು ವಿಫಲವಾಯಿತು ಏಕೆಂದರೆ ರಾಜ್ಯ ಸರಕಾರಗಳ ಸ್ವಾಮ್ಯದ ಎಪಿಎಂಸಿಗಳು ತರಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ರೈತರಿಂದ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಅನುಮತಿಸಲಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಎನ್‌ಡಿಡಿಬಿ ಅಕೋಲಾದಲ್ಲಿ ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯಗಳಿಗೆ ಇದೇ ರೀತಿಯ ರಚನೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಎನ್‌ಡಿಡಿಬಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟರು! ಕುರಿಯನ್ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರೆ, ರೈತರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಬೆಲೆಗಳ ಯಾತನೆ ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಬೇಕಿದೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆ ಅಗತ್ಯವಿದೆ

ಚೀನಾದ ನಂತರ ಭಾರತವು ವಿಶ್ವದ ಎರಡನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಈರುಳ್ಳಿ ಉತ್ಪಾದಕವಾಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದರ ಇಳುವರಿ ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಸಾಗುವಳಿ ಪ್ರದೇಶದ ವಿಸ್ತೀರ್ಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಭಾರತದ ಈರುಳ್ಳಿ ಎಕರೆ ಚೀನಾಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈರುಳ್ಳಿ ಕೃಷಿಗಾಗಿ ಜಾಗತಿಕ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಶೇ.27ರಷ್ಟಿದೆ. ಅಗ್ರ 10 ಈರುಳ್ಳಿ ಉತ್ಪಾದಕರಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಯುಎಸ್, ಭಾರತದ ಇಳುವರಿಗಿಂತ ನಾಲ್ಕು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಿ ರೈತರಿಗೆ ನೆರವಾಗಬೇಕಿದೆ.