ಸೇಡಿನ ರಾಜಕಾರಣದ ಸಾಧನವಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ.ಡಿ.

ಪ್ರತಿಪಕ್ಷದ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯ ಎಂಬುದು ರಾಜಕೀಯ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಹಲವಾರು ಟೀಕಾಕಾರರು ವಾದಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ಇಂತಹ ಅವಲೋಕನಗಳು ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಹೇಗೆ ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ಆ್ಯಕ್ಟ್ ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಮೂಲಭೂತ ಸುರಕ್ಷತೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಅದು ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ಅನ್ನು ತಡೆಯುವ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಬದಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಬಹಿರಂಗವಾಗತೊಡಗಿದೆ.

ಮೊನ್ನೆ ನವೆಂಬರ್ 9ರಂದು ಶಿವಸೇನಾ ನಾಯಕ ಸಂಜಯ್ ರಾವುತ್‌ಗೆ ಜಾಮೀನು ನೀಡುವಾಗ, ಮುಂಬೈನ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕಟುವಾದ ಅವಲೋಕನವನ್ನು ಮಾಡಿತು. ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಆಯ್ದು ಬಂಧಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಿತು. ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ಆರೋಪಿಯನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ಬಂಧಿಸುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಆದರೆ ನಂತರ ಅವರನ್ನು ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸುವುದು ನಿಧಾನ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಗಮನಿಸಿದೆ.
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ತನಿಖಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಾಗಿ ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ ಹಲವಾರು ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ಆಡಳಿತಾರೂಢ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷದ ಟೀಕಾಕಾರರನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಲು 2002ರ ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಯು ವ್ಯಾಪಕ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರು ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜದ ಸದಸ್ಯರು ಖಂಡಿಸಿದ ನಂತರ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಿಂದ ಈ ಟೀಕೆ ಬಂದಿದೆ.

ಮುಂಬೈನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಠಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪತ್ರಾ ಚಾಲ್ ಕಟ್ಟಡದ ಮರು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ಪ್ರಕರಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಸಂಜಯ್ ರಾವುತ್ ಅವರನ್ನು ಆಗಸ್ಟ್ 1ರಂದು ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. 1,034 ಕೋಟಿ ರೂ.ಗಳ ಹಗರಣ ನಡೆದಿದೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹಗರಣದಿಂದ ಲಾಭ ಗಳಿಸಿದ್ದು, ಹಣವನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕ ವೆಚ್ಚಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ರಾವುತ್ ವಿರುದ್ಧ ಆರೋಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ರಾವುತ್ ಅವರ ಜಾಮೀನು ಅರ್ಜಿ ಕುರಿತು ತೀರ್ಮಾನಿಸುವಾಗ ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ತಡೆ ಕಾಯ್ದೆ (ಪಿಎಂಎಲ್‌ಎ)ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರಕರಣಗಳ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ನಿಯೋಜಿತವಾಗಿರುವ ವಿಶೇಷ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ ಎಂ.ಜಿ. ದೇಶಪಾಂಡೆ, ಬಂಧನ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಅವರ ವಿರುದ್ಧದ ಅಪರಾಧಗಳು ಸಿವಿಲ್ ಸ್ವರೂಪದ್ದಾಗಿದ್ದು, ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ತಡೆ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಕಾನೂನು ಕ್ರಮ ಜರುಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೋರ್ಟ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಟ್ಟಿತು.

ಈ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯದ ನಡವಳಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಹಲವಾರು ಪ್ರತಿಕೂಲ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದೆ. ಪ್ರಕರಣದ ಇತರ ಆರೋಪಿಗಳನ್ನು ಬಂಧಿಸದ ಕಾರಣ ಈ ಬಂಧನಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ ಸಂಸ್ಥೆ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆ ತಂತ್ರವನ್ನು ಬಳಸಿದೆ ಎಂದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ವಿಭಿನ್ನ ಸ್ವಯಂ-ವಿರೋಧಾತ್ಮಕ ಬದಲಿಗೆ ಸ್ವಯಂ-ವಿನಾಶಕಾರಿ ನಿಲುವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಕೋರ್ಟ್ ಹೇಳಿದೆ.
ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ನಡೆದ ರಾವುತ್ ಬಂಧನ ಅನಗತ್ಯ ಎಂದಿರುವ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು, ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿರುವ ಇತರ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ, ಬಂಧನಕ್ಕೊಳಗಾಗುವವರ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನೀವೂ ಇದ್ದೀರಿ ಎಂಬ ಒಂದು ಸಂದೇಶವನ್ನು ರವಾನಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನೂ ಉದ್ದೇಶ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೇಳಿದೆ.

ಈ ಆದೇಶವನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವಾಗ, ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯದ ವಿರುದ್ಧ ಕೆಲವು ಸಾಮಾನ್ಯ ಅವಲೋಕನಗಳನ್ನು ಸಹ ಮಾಡಿತು. ಸಂಸ್ಥೆಯು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅಸಾಧಾರಣ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ ನಂತರದ ತನಿಖೆ ಅದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅದು ಹೇಳಿತು.
ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ತಡೆ ಕಾಯ್ದೆಯ ವಿಚಾರಣೆಗಾಗಿ ವಿಶೇಷ ನ್ಯಾಯಾಲಯವನ್ನು ರಚಿಸಿದಾಗಿನಿಂದ, ಏಜೆನ್ಸಿಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ಸಹ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನೂ ಕೋರ್ಟ್ ಗಮನಿಸಿದೆ.

ರಾವುತ್ ಪ್ರಕರಣದಂತೆಯೇ, ನವೆಂಬರ್ 10ರಂದು ದಿಲ್ಲಿಯ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಬಾಲಿವುಡ್ ನಟಿ ಜಾಕ್ವೆಲಿನ್ ಫೆರ್ನಾಂಡೀಸ್ ಅವರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆ ನೀತಿಯನ್ನು ಏಕೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಮೌಖಿಕವಾಗಿ ಕೇಳಿದ ಕೋರ್ಟ್, ಪ್ರಕರಣದ ಇತರ ಆರೋಪಿಗಳು ಜೈಲಿನಲ್ಲಿರುವಾಗ ನಟಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸದಿರುವುದೇಕೆಂಬ ತಕರಾರು ಎತ್ತಿತು. 200 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ವಂಚನೆ ಮತ್ತು ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತಿರುವ ಆರೋಪಿ ಸುಕೇಶ್ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಅವರಿಂದ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ ಉಡುಗೊರೆ ಪಡೆದಿರುವ ಆರೋಪದ ಮೇಲೆ ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯ ತನಿಖೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ. ಈಗ ದಿಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್‌ಗೆ ನಿರೀಕ್ಷಣಾ ಜಾಮೀನು ಮಂಜೂರು ಮಾಡಿದೆ.

ಕೆಲವು ಆರೋಪಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಕ್ರಮಕೈಗೊಳ್ಳದಿದ್ದರೂ, ಒಂದೆಡೆ, ಇತರರ ವಿರುದ್ಧ ಅತಿಯಾದ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಈ.ಡಿ.ಗೆ ಛೀಮಾರಿ ಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕ ಸತ್ಯೇಂದ್ರ ಜೈನ್ ಅವರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ದಿಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು, ಜೈನ್ ಅವರನ್ನು ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ಆರೋಪದ ಕಂಪೆನಿಗಳಿಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರರಾಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಜುಲೈನಲ್ಲಿ ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆ ಮತ್ತು ಆದಾಯಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ ಆಸ್ತಿ ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಆರೋಪದಲ್ಲಿ ಜೈನ್ ಅವರನ್ನು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ಮೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿತ್ತು.

ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ, ಅಕ್ರಮ ಹಣ ವರ್ಗಾವಣೆಯ ಆರೋಪ ಸಾಬೀತಾಗದ ಕಾರಣ ಓರ್ವ ಆರೋಪಿಯನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವಾಗ, ಈಗ ರಾವುತ್‌ಗೆ ಜಾಮೀನು ನೀಡಿದ ವಿಶೇಷ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ ದೇಶಪಾಂಡೆ ಅವರೇ, ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವನ್ನು ಸೇಡಿನ ದೂರುದಾರ ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದರು, ಕಾನೂನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ, ಅದು ಆರೋಪಿಗಳನ್ನು ವಶದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅವಮಾನಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು ಎಂದಿದ್ದರು.

ಇತರ ನಿದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ, ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ವಿಳಂಬಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಟೀಕಿಸಿವೆ. ಫೆಬ್ರವರಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶಪಾಂಡೆ ಯೆಸ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ರಾಣಾ ಕಪೂರ್ ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿಯ ಅಕ್ರಮ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಇತರ ಎಂಟು ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಜಾಮೀನು ನೀಡಿದ್ದರು. ಜಾಮೀನು ನೀಡುವಾಗ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಆದೇಶದಲ್ಲಿ ಬಹುಕಾಲದಿಂದಲೂ ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿರುವ ಪ್ರಕರಣಗಳ ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವು ಯಾವುದೇ ಸಕ್ರಿಯ ವಿಧಾನವನ್ನು ತೋರಿಸಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದರು.

ಮುಂಬೈ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ತ್ವರಿತಗೊಳಿಸುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದ್ದರೂ ಭದ್ರತಾ ಸಂಸ್ಥೆ ಟಾಪ್ಸ್ ಗ್ರೂಪ್ ಒಳಗೊಂಡಿರುವ 175 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ವರ್ಗಾವಣೆ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ವಿಳಂಬಕ್ಕಾಗಿ ವಿಶೇಷ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯವನ್ನು ಮತ್ತೆ ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಈ.ಡಿ. ಮತ್ತು ವಿಶೇಷ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಪ್ರಾಸಿಕ್ಯೂಟರ್‌ಗೆ ನಿರ್ದೇಶನಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರೂ, ನಿಗದಿತ ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಯಾವುದೇ ಸಕ್ರಿಯ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಹೇಳಿದ್ದರು.

ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಏಜೆನ್ಸಿಯ ತರಾತುರಿಯ ಕ್ರಮಗಳಿಗಾಗಿಯೂ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಏಜೆನ್ಸಿಗೆ ಛೀಮಾರಿ ಹಾಕಿದ ಕೆಲವು ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ಎಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ, ವಿಷಯವು ನ್ಯಾಯಾಂಗದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ಆರೋಪಿಯ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಸೀಝ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಏಜೆನ್ಸಿಯನ್ನು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಟೀಕಿಸಿತ್ತು. ಈ.ಡಿ. ನಂತರ ತನ್ನ ಕ್ರಮಗಳಿಗಾಗಿ ಕ್ಷಮೆಯಾಚಿಸಿತ್ತು.

ಒಂದು ನಿದರ್ಶನದಲ್ಲಿ, ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಏಜೆನ್ಸಿಗೆ ದಂಡವನ್ನು ವಿಧಿಸಿತ್ತು. ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನಲ್ಲಿ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದ ಆರೋಪಿಗೆ ಜಾಮೀನು ಮಂಜೂರು ಮಾಡಿದ ಅಲಹಾಬಾದ್ ಹೈಕೋರ್ಟ್‌ನ ಆದೇಶದ ವಿರುದ್ಧ ಮೇಲ್ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯಕ್ಕೆ 1 ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ದಂಡ ವಿಧಿಸಿತು. ಆರೋಪಿ ಕಮಲ್ ಅಹ್ಸಾನ್‌ರನ್ನು 2020ರ ಡಿಸೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ಸ್ವಾಮ್ಯದ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ 22 ಕೋಟಿ ರೂ. ಕದ್ದಿದ್ದಾರೆಂಬ ಆರೋಪದ ಮೇಲೆ ಬಂಧಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

ವಾಸ್ತವಾಂಶವನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಜಾಮೀನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಹೀಗಿರುವಾಗ ಇಂತಹ ಅರ್ಜಿಯು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಸಮಯವನ್ನು ದುರುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ತನ್ನ ಆದೇಶದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ.

ಪ್ರತಿಪಕ್ಷದ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಜಾರಿ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯ ಎಂಬುದು ರಾಜಕೀಯ ಸಾಧನವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಹಲವಾರು ಟೀಕಾಕಾರರು ವಾದಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ಇಂತಹ ಅವಲೋಕನಗಳು ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಹೇಗೆ ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ಆ್ಯಕ್ಟ್ ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಮೂಲಭೂತ ಸುರಕ್ಷತೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಅದು ಮನಿ ಲಾಂಡರಿಂಗ್ ಅನ್ನು ತಡೆಯುವ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಬದಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಬಹಿರಂಗವಾಗತೊಡಗಿದೆ.

ಯುಪಿಎ ಅವಧಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಮೋದಿ ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಾನೂನಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ದಾಳಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 27 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅಪರಾಧ ಸಾಬೀತಾಗಿರುವುದೆಷ್ಟು ಎಂದು ನೋಡಿದರೆ ಅದರ ಪ್ರಮಾಣವೂ ತೀರಾ ಕಡಿಮೆ. 17 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 5,400 ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ, ಕೇವಲ 23 ಅಪರಾಧಗಳು ಮಾತ್ರವೇ ಸಾಬೀತಾಗಿರುವುದು. ಇದು ಶೇ. 0.5ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ.